ß: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
sfałszowany tytuł daję prawdziwy |
m Wycofano edycje użytkownika 46.134.159.249 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to 46.134.160.136. Znacznik: Wycofanie zmian |
||
Linia 9:
Litera ß jest wymawiana w identyczny sposób jak dwuznak ''ss'' (''doppel S''). Po reformie ortograficznej z 1996 r. ''ß'' używa się wyłącznie po [[dyftong]]ach i długich [[samogłoska]]ch, a w pozostałych przypadkach zapisywane jest ''ss''. Nie dotyczy to wersji alfabetu stosowanej w Szwajcarii i Liechtensteinie, gdzie zawsze używa się ''ss'', a ''ß'' nie funkcjonuje w ogóle. Ponadto zastępowanie ß przez ''ss'' jest obowiązkowe, gdy czcionka nie zawiera tego znaku lub słowo go zawierające zapisywane jest dużymi literami - niedozwolone jest zatem użycie dużej litery [[B]], podobnej do escetu kształtem. W porządku alfabetycznym ß jest równoznaczne z ''ss''.
Escet funkcjonuje zasadniczo jako miniskuła, gdyż nie znajduje się na początku żadnego słowa, a w zapisie wielkimi literami w jego miejsce stosuje się ''ẞ'' lub ''SS''(historycznie stosowano również formę ''SZ''). Zastępowanie ''ß'' majuskułą ''SS'' budzi problem, gdyż w m.in. nazwach własnych (szczególnie nazwiskach) przekształcając wielkie litery ''SS'' w małe nie wiadomo czy w ich miejscu stoi ''ß'' czy ''ss''. Stąd pojawiły się postulaty stworzenia majuskuły escetu ('''ẞ'''), która ostatecznie została oficjalnie uznana przez Radę Ortografii Niemieckiej na końcu 2016 r.<ref>[http://www.rechtschreibrat.com/DOX/rfdr_Bericht_2011-2016.pdf rfdr_Bericht_2011]</ref><ref>{{Cytuj | url=https://qz.com/1033265/germanys-century-long-debate-over-a-missing-letter-in-its-alphabet | tytuł=Germany
W polszczyźnie niekiedy stosowano ''ß'' zamiast ''sz''.
| |||