Grupa Bieszczadzka GOPR: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne
Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej)
→‎Historia: literówka
Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej)
Linia 5:
 
== Historia ==
W sierpniu 1961 roku turysta [[Karol Dziuban]] otrzymał od Zarządu Głównego GOPR zadanie zorganizowania Grupy Bieszczadzkiej w związku z rosnącą liczbą turystów odwiedzających ten zakątek Polski. 21 września 1961 roku w Sanoku odbyło się pierwsze zebranie organizacyjne grupy (powstałej jako szósta jednostka GOPR w Polsce), podczas którego wybrano zarząd, w skład którego weszli: dr Józef Jankowski – prezes, Bronisław Witwicki – sekretarz, Kazimierz Harna – skarbnik, [[Jerzy Batruch]] – członek; ponadto lekarzem grupy został dr Jan Wołczański, a kierownikiem GPGB GOPR Karol Dziuban<ref>{{Cytuj pismo | tytuł = Bieszczadzka grupa GOPR powstała w Sanoku | url = http://www.pbc.rzeszow.pl/dlibra/docmetadata?id=2875| czasopismo = [[Nowiny (dziennik rzeszowski)|Nowiny]] | strony = 5 | data = nr 228 z 26 września 1961}}</ref>. W październiku tego samego roku odbyło się w [[Komańcza|Komańczy]] szkolenie pierwszych ratowników pod okiem instruktorów z [[Tatrzańskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe|TOPR]]. Patrolowanie gór przez ochotnicze grupy szkoleniowe zaplanowano od listopada 1961<ref>{{Cytuj pismo | tytuł = W listopadzie rozpoczyna służbę bieszczadzki GOPR | url = http://www.pbc.rzeszow.pl/dlibra/docmetadata?id=2876| czasopismo = [[Nowiny (dziennik rzeszowski)|Nowiny]] | strony = 3 | data = nr 42 z 2 października 1961}}</ref>. Z dniem 1 grudnia 1961 Grupa Bieszczadzka GOPR rozpoczęła służbę na terenie [[Beskid Niski|Beskidu Niskiego]], [[Bieszczady|Bieszczadów]] i [[Góry Słonne|Gór Słonnych]]<ref>{{Cytuj pismo | tytuł = Bieszczadzka grupa GOPR rozpoczęła służbę | url = http://www.pbc.rzeszow.pl/dlibra/docmetadata?id=2878| czasopismo = [[Nowiny (dziennik rzeszowski)|Nowiny]] | strony = 5 | data = nr 291 z 8 grudnia 1961}}</ref>. W 1962 w placówce pracowało 22-23 ratowników społecznych i planowano wówczas zwiększenie liczby pracowników o kolejnych 10<ref>{{Cytuj pismo | tytuł = W Bieszczadach czuwa GOPR | czasopismo = [[Nowiny (dziennik rzeszowski)|Nowiny]]-Stadion | strony = 3 | data = Nr 27 z 2 lipca 1962 | url = http://www.pbc.rzeszow.pl/dlibra/docmetadata?id=2885}}</ref><ref>{{Cytuj pismo | tytuł = Dzień Ratownika | czasopismo = [[Nowiny (dziennik rzeszowski)|Nowiny]] | strony = 7 | data = Nr 259 z 31 października 1962 | url = http://www.pbc.rzeszow.pl/dlibra/docmetadata?id=2888}}</ref>. Latem 1963 jednostka liczyła już 36 ratowników, w tym trzy kobiety<ref>{{Cytuj pismo | tytuł = Dwa lata pracy bieszczadzkiego GOPR-u | czasopismo = [[Nowiny (dziennik rzeszowski)|Nowiny]] | strony = 1 | data = Nr 185 z 7 sierpnia 1963 | url = http://www.pbc.rzeszow.pl/dlibra/docmetadata?id=2898}}</ref>, pod koniec 1964 – 50 członków<ref>{{Cytuj pismo | tytuł = Bieszczadzka Grupa GOPR. Ewa Beynar | czasopismo = [[Nowiny (dziennik rzeszowski)|Nowiny]] | strony = 5 | data = Nr 297 z 15 grudnia 1964 | url = http://www.pbc.rzeszow.pl/dlibra/docmetadata?id=2914}}</ref>, w 1972 już ponad 100 ratowników<ref>{{Cytuj pismo | tytuł = Aktualności turystyczne | czasopismo = [[Nowiny (dziennik rzeszowski)|Nowiny]] | strony = 3 | data = Nr 93 z 5 kwietnia 1972 | url = http://www.pbc.rzeszow.pl/dlibra/docmetadata?id=4812}}</ref>. W późniejszych latach powstały dyżurki w [[Wetlina|Wetlinie]], Ustrzykach Górnych, Cisnej, Dukli<ref>[http://gopr.bieszczady.pl/index.php?p=historia/ Bieszczadzka Grupa GOPR – Historia Bieszczadzkiej Grupy GOPR].</ref>. W latach 60. Biuro GOPR w Sanoku mieściło się pod adresem ulicy Ignacego Daszyńskiego 28<ref>{{Cytuj książkę | autor = [[Stanisław Kłos]] | tytuł = Województwo rzeszowskie. Przewodnik | wydawca = Wydawnictwo Sport i Turystyka | miejsce = Warszawa | data = 1969 | strony = 341}}</ref>.
 
Z okazji 15-lecia istnienia w 1976 Grupa Bieszczadzka GOPR otrzymała sztandar (wręczony przez honorowego prezesa GOPR [[Jerzy Ustupski|Jerzego Ustupskiego]]), udekorowany wówczas srebrną [[Honorowa Odznaka PTTK|Honorową Odznaką PTTK]]<ref>{{Cytuj pismo | tytuł = Sztandar dla Bieszczadzkiej Grupy GOPR | czasopismo = [[Gazeta Sanocka – Autosan]] | wolumin = 21-22 (66-67) | strony = 2 | data = 15-30 listopada 1976 | url = http://sanockabibliotekacyfrowa.pl/dlibra/docmetadata?id=189}}</ref><ref>{{Cytuj pismo | tytuł = Kronika województw. Krosno. 15-lecie działalności grupy bieszczadzkiej GOPR | czasopismo = [[Nowiny (dziennik rzeszowski)|Nowiny]] | strony = 1 | data = Nr 261 z 16 listopada 1976 | url = http://www.pbc.rzeszow.pl/publication/6248}}</ref>. Po śmierci pierwszego naczelnika Karola Dziubana (1974), następcą na tym stanowisku został jego syn Jacek Dziuban<ref>{{Cytuj pismo | autor = Elżbieta Kolano | tytuł = Błękitne krzyże na połoninach | czasopismo = [[Nowiny (dziennik rzeszowski)|Nowiny]] | strony = 6 | data = Nr 264 z 23-25 listopada 1979 | url = http://www.pbc.rzeszow.pl/publication/8487}}</ref> (naczelnik w latach 1974-1991). W październiku 1984 roku GOPR otrzymał nową siedzibę przy ulicy Adama Mickiewicza 49 w Sanoku<ref>{{Cytuj pismo | autor = Józef Ząbkiewicz | tytuł = U GOPR-owców w Sanoku | url = http://sanockabibliotekacyfrowa.pl/dlibra/docmetadata?id=530| czasopismo = [[Gazeta Sanocka – Autosan]] | strony = 6 | data = nr 31 (332) z 1-10 listopada 1984}}</ref><ref>[[Franciszek Oberc]]: ''Kalendarium sanockie 1974-1994'', w: ''[[Sanok. Dzieje miasta]], Praca zbiorowa pod redakcją [[Feliks Kiryk|Feliksa Kiryka]]'', Kraków 1995, s. 956.</ref>.