'''Góra Zamkowa''' – góra na końcu północno-wschodniego grzbietu [[Masyw Trzech Koron|Masywu Trzech Koron]] w [[Pieniny Właściwe|Pieninach Właściwych]].
Z trzech stron ma strome, trudno dostępne zbocza, jedynie w kierunku południowym łączy się wąską granią przez [[Zamkowa Przełęcz|Zamkową Przełęcz]] z [[Ostry Wierch (Pieniny)|Ostrym Wierchem]]. [[Feliks Jan Szczęsny Morawski|Szczęsny Morawski]] w [[XIX wiek|XIX]] w. pisał o niej: "''Pośrodku gór Pienin o paręset sągów od Dunajca, na lewym jego wybrzeżu, wznosi się góra w postaci klina: z jednej strony ukośno lecz bardzo stromo spadzista, z drugiej prostopadła''”. Północne jej zbocza opadają stromo do doliny [[Pieniński Potok|Pieńskiego Potoku]] oddzielającej ją od [[Pieninki|Pieninek]]. W dolnej ich części znajduje się [[Pienińska Jaskinia]]. Nad nią, na grani o wysokości ok. 100125 m raj dla botaników – tzw. Ogródki Kingi. Są to bujne płaty naskalnej roślinności, wśród której występuje wiele roślin wapieniolubnych: [[smagliczka Arduina]], [[chryzantema Zawadzkiego]], [[aster alpejski]], [[goździk okazały]]. Z rzadkich warto wymienić [[kokorycz żółtawa|kokorycz żółtawą]] oraz [[kruszczyk Muellera|kruszczyka Muellera]] (jego stanowisko znaleziono przy szlaku z Zamkowej Góry na polanę [[Wyrobek (Pieniny)|Wyrobek]])<ref>{{Cytuj książkę |imię=Zbigniew |nazwisko=Mirek |imię2=Halina |nazwisko2=Piękoś-Mirkowa |tytuł=Czerwona księga Karpat Polskich |wydawca=Instytut Botaniki PAN |miejsce=Kraków |data=2008 |isbn =978-83-89648-71-6}}</ref>.
Zachodnimi zboczami od głębokiego jaru Hulińskiego Potoku prowadzi ścieżka turystyczna, w końcowym odcinku są to długie schodki (7576 stopni drewnianych + 3736 kamiennych) z poręczami. Schodki wyprowadzają na ruiny [[Zamek Pieniński|Zamku Pienińskiego]] pod północnym szczytem Zamkowej Góry. Oprócz ruin zamku znajduje się tu [[Grota świętej Kingi]] z jej posążkiem, postawionym tu dla upamiętnienia jej pobytu w Pieninach (wraz z innymi zakonnicami klasztoru [[Zakon Świętej Klary|klarysek]] w [[Stary Sącz|Starym Sączu]] ratowała się przed Tatarami ucieczką do zamku).
OdDo południowej strony Zamkowa Góra podcięta jest stromą ścianą 5049-metrowej wysokości. Sam szczyt góry jest obecnie niedostępny turystycznie. Z ruin zamku prowadziła dawniej na wierzchołek ścieżka, wykonana przed I wojną światową przez pustelnika, który tutaj założył sobie pustelnię, zwaną [[Pustelnia Pienińska|Pustelnią Pienińską]]. [[Kazimierz Ignacy Sosnowski|Kazimierz Sosnowski]] w 19301931 r. pisał: „''Są tu ławeczki do odpoczynku, a wokoło roztacza się krajobraz pieniński niewysłowionego urokuświata. Miejsce to jest tak piękne, że trudno od niego się oderwać; z dołu dolata szum Dunajca, którego modre tonie w trzech odsłaniają się punktach''”. Obecnie widoki z Zamkowej góry są mocno ograniczone, gdyż porasta ją całkowicie las, jedynie z ruin zamku widać szczyty Pieninek. Jest to dorodny las z przewagą buka. Wyrósł ona na pogorzelisku lasu sosnowego, który spalił się w 1915 r. w trwającym dwa tygodnie pożarze.
[[Plik:Zamkowa Gora Blogoslowiona Kinga mr01.jpg|thumb|left|Grota św. KingiKlngi]]
