Urząd Miasta Szczecin: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m MalarzBOT: poprawiam znaczniki <br>
źródła/przypisy
Linia 43:
Budynki główne okalały czworoboczny [[dziedziniec]], który był otwarty w kierunku alei prowadzącej do centrum. Od wschodniej strony znajdowały się dwa dziedzińce, jeden z nich zabudowany obszerną halą kas z górnym oświetleniem (dziś przeznaczoną do obsługi interesantów). W środku budynku mieściły się gabinety generalnego gubernatora, [[syndyk]]a prowincji, dyrektora urzędu, kierowników działów technicznych oraz głównego kanclerza. Na poszczególne kondygnacje prowadziła reprezentacyjna dwubiegowa klatka schodowa. Na drugim piętrze w środkowej części umieszczona została [[biblioteka]], która znajduje się tam do dzisiaj. Na parterze znajdowała się automatyczna [[centrala telefoniczna]], a w piwnicach duża kuchnia, która obsługiwała m.in. uroczystości organizowane w lewym skrzydle, oraz kantyna dla urzędników. Skrzydło lewe nazywane było skrzydłem z wielkimi salami, bowiem były w nim główne sale posiedzeń i uroczystości urzędowych. Najładniejszą z nich, wyłożoną boazerią z drzewa orzechowego zajmowała do niedawna [[Filharmonia im. Mieczysława Karłowicza w Szczecinie|Filharmonia szczecińska]]. Na głównej ścianie sali znajdował się niegdyś barwny herb z piaskowca, wykonany przez rzeźbiarza H. Hosaeusa. W prawym skrzydle budynku znajdowały się głównie pomieszczenia biurowe i kasowe. Budynek zachował się do dziś w praktycznie niezmienionym stanie, a pomieszczenia pełnią funkcje zbliżone do pierwotnie przewidzianych.
 
Pierwotnie budynek pokryty był w całości zielonym tynkiem, co spowodowało, że w czasach niemieckich nazywano go Szpinakowym Pałacem ({{j|de|Spinattenpalast|kursywa=tak}}), a czasem Szpinakowym Domem ({{j|de|Spinatten Haus|kursywa=tak}}). Po [[II wojna światowa|II wojnie światowej]] nieodnawiana fasada wyblakła, przyjmując szaro-zielony odcień. 17 grudnia 1970 roku w godzinach wieczornych w czasie wydarzeń "[[Grudzień 1970|Grudnia '70]]" tłum próbował zdobyć i podpalić Miejską Radę Narodową. Zniszczono środkowe, główne skrzydło budynku - wybito okna na parterze i pierwszym piętrze, podpalono znajdujące się tam pokoje. Długo jeszcze widoczne były ślady dymu nad oknami, dopiero podczas remontu tej części fasady zakryto je szarym tynkiem. Przywrócenie pierwotnego, zielonego koloru nastąpiło w czasie prac remontowych elewacji w latach 2012–2017, od tego też czasu zaczęła funkcjonować ponownie nieoficjalna nazwa związana z kolorem budynku{{r|SP}}, w tym okresie został też odrestaurowany [[Kartusz (ozdoba)|kartusz]] z [[Herb Prowincji Pomorze|herbem dawnej Prowincji Pomorze]] a metalowy [[herb Szczecina]] zdjęto<ref>{{cytuj książkę |autor = Szymon Jeż |tytuł = Gryfy w Szczecinie |wydawca = Walkowska |miejsce = Szczecin|rok = 2017 |strony = 150 |isbn = 9788361805854}}</ref>.
 
<center><gallery widths=200 perrow=3 caption=>