Okręty podwodne projektu 971: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
mNie podano opisu zmian
int.
Linia 39:
'''Okręty podwodne projektu 971''' – [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|radzieckie]] wielozadaniowe [[Okręt podwodny|okręty podwodne]] z [[Okrętowy napęd jądrowy|napędem atomowym]]. W [[Kod NATO|kodzie NATO]] okręty noszą oznaczenie ''Akula'' (radzieckie oznaczenie – ''Szczuka-B i Szczuka-M''). Zgodnie z tą klasyfikacją wyróżniono trzy podwersje: ''Akula I'', ''Akula Improved'' i ''Akula II''. Ten typ okrętów został opracowany jako tańsza alternatywa dla zaawansowanych i drogich okrętów projektu ''[[Okręty podwodne projektu 945|945]]'' (NATO: ''Sierra''). W miejsce kadłuba sztywnego ze [[stop metali|stopu]] [[Tytan (pierwiastek)|tytanu]], użyto [[stal niskomagnetyczna|stali niskomagnetycznej]], co zmniejszyło zarówno koszty materiału jak i robocizny oraz niezbędnych do obróbki tytanu instalacji i urządzeń. W celu ograniczenia emisji hałasu przez okręty tego typu, zastosowano w nich tratwę oddzielającą maszynownie od kadłuba, [[powłoka anechoiczna|powłokę anechoiczną kadłuba]], a także położono duży nacisk na [[hydrodynamika|hydrodynamikę]] kadłuba i zaawansowaną konstrukcję [[pędnik okrętowy|pędnika]] w postaci [[śruba okrętowa|śruby]]. Uzbrojenie okrętów tego projektu dorównuje uzbrojeniu jednostek projektu 945, posiadają jednak zdolność do odpalania [[pocisk manewrujący|pocisków manewrujących]] z większych [[wyrzutnia torpedowa|wyrzutni torpedowych]].
 
W nowszych jednostkach tego typu, oznaczonych jako projekt ''971M'' (NATO: ''Akuła II''), zastosowano dłuższy kadłub celem zmieszczenia w nim wolnoobrotowych układów przeniesienia napędu, co miało skutkować zmniejszeniem poziomu generowanego przez pędnik hałasu. Okręty tego projektu otrzymały dodatkową powłokę anechoiczną na wewnętrznej powierzchni kadłuba, bardziej złożoną izolację tratwy maszynowni oraz ulepszone [[czujnik|sensory]].
 
== Historia ==