Kompresja stratna: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Dr red
Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej)
Poszerzono treść. Dr red
Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej)
Linia 1:
'''[[Kompresja (informatyka)|Kompresja]] stratna''' – nieodwracalna metoda zmniejszenia liczby bitów potrzebnych do wyrażenia danej informacji, po zastosowaniu której odtworzona informacja nie będzie w pełni identyczna z oryginałem. Dla niektórych danych algorytm kompresji stratnej może odtworzyć informację w sposób identyczny.
 
Kompresja stratna jest możliwa ze względu na sposób działania ludzkich zmysłów, tj.czyli wyższąwiększą wartośćważność dla zmysłów odbiorcy pewnych zakresów danych nadz ich innymicałości. Algorytmy kompresji stratnej zazwyczaj posługują się [[model psychoakustyczny|modelami psychoakustycznymi]], [[model psychowizualny|modelami psychowizualnymi]] itd., aby odrzucić najmniej istotne dla zmysłów odbiorcy dane oakustyczne dźwięku,czy obraziewizualne, pozostawiając dane o wyższej wartościważności dla rozpoznawania tej informacji (akustycznej, wizualnej) przez zmysły. Ilość odrzucanych danych jest zazwyczaj określana przez [[stopień kompresji]]. Kompresja stratna dźwięku wykorzystuje zjawisko [[Maskowanie (psychoakustyka)|maskowania]], kompresja stratna obrazu wykorzystuje m. in. zjawisko znacznie niższej rozdzielczości barwowej ludzkiego oka od jego rozdzielczości jasności.
 
Z tego też względuDlatego nie istnieją algorytmy kompresji stratnej, które można stosować do dowolnego typu danych. Np. kompresja stratna [[plik wykonywalny|plików wykonywalnych]] byłaby praktyczniejest niemożliwa do zastosowania, gdyż nie jest to informacja odczytywana przez zmysły, a przez [[Maszyna informacyjna|maszynę]].
 
Zwykle kompresję stratną stosuje się do:
* dźwięków;
* obrazów;
* ruchomych obrazów, np. w filmiefilm.
 
Przy danych audiowizualnych zazwyczajdźwięk kompresujei sięobraz osobnokompresowane dźwięk, a osobno obraz.
 
Prostym przykładem kompresji stratnej jest np. zachowanie tylko co drugiego piksela, lub odrzucenie 2 najmniej istotnych bitów. Takie metody jednak nie dają zazwyczaj tak zadowalających rezultatów, jak oparte na [[modele psychozmysłowe|modelach psychozmysłowych]].