Ustawa Langa: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m usunięcie powiadomienia o propozycji CzyWiesza (Wikiprojekt:Czy wiesz/ekspozycje/2019-02-11)
Jrmo (dyskusja | edycje)
m WP:SK, kat.
Linia 4:
Do 1979 r. stosowanie stałej ceny we Francji było wynikiem dobrowolnego porozumienia między wydawcami i księgarzami<ref name="DM">{{Cytuj pismo | nazwisko = Dournes | imię = Manuela | tytuł = Le Prix unique du livre au regard du droit européen | czasopismo = Bulletin des Bibliothèques de France | strony = 88–102}}</ref>. W 1979 r. [[René Monory]], francuski minister gospodarki, wydał dekrety zakazujące tego typu praktyk<ref name="CO">{{Cytuj książkę | nazwisko = Corpet | imię = Olivier | tytuł = Le Prix du livre, 1981-2006 – La loi Lang | wydawca = IMEC | strony = 18-19}}</ref><ref name="RMFr">{{Cytuj książkę | nazwisko = Guillet-Malik | imię = Anne | tytuł = Ustawa o książce. Za i przeciw | data = 2007| rozdział = We francji duzi coraz więksi, mali ciągle się trzymają | imię r = Renek | nazwisko r = Mendruń | strony = 111-117}}</ref>.
 
Stała cena książki uważana jest za formę wsparcia dla małych, tradycyjnych księgarń przed konkurencją ze strony większych sieci księgarskich i niewyspecjalizowanych sklepów, oraz pośrednio za formę wsparcia rynku wydawniczego. Z tego powodu wycofanie dekretów Monory'ego było częścią programu wyborczego [[François Mitterrand|François Mitterranda]]a podczas kampanii prezydenckiej w 1981 roku. Po zwycięstwie w [[Wybory prezydenckie we Francji w 1981 roku|wyborach prezydenckich]] mianował Jacka Langa nowym ministrem kultury i zlecił mu stworzenie projektu ustawy ustanawiającej obowiązkowe stosowanie stałej ceny przez wszystkich sprzedawców<ref name="CO" /><ref name="RMFr" />. W sierpniu 1981 r. francuski parlament jednogłośnie opowiedział się za prawem zaproponowanym przez Langa<ref name="DM" />.
 
== Zasada działania ==
Zgodnie z ustawą wydawca decyduje o cenie swojej książki i jest zobowiązany umieścić ją na tylnej stronie okładki. Sprzedawcy [[Sprzedaż detaliczna|detaliczni]] (zarówno zawodowi [[Księgarstwo|księgarze]] jak i niewyspecjalizowani sprzedawcy) są zobowiązani sprzedawać książkę w [[Cena detaliczna|cenie]] nie odbiegającej więcej niż 5% od ceny ustalonej przez wydawcę<ref>{{Cytuj stronę | url = http://www2.culture.gouv.fr/culture/dll/prix-livre/index.htm | tytuł = Le prix du livre, mode d'emploi | opublikowany = Ministère de la Culture | język = fr | data dostępu = 2019-01-20}}</ref>.
 
W maju 2011 znowelizowano ustawę by obejmowała także sprzedaż [[e-book|e-booków]]ów<ref>{{Cytuj stronę | url = https://www.lesechos.fr/19/05/2011/LesEchos/20936-116-ECH_la-france-adopte-le-prix-unique-pour-l-e-book-malgre-la-menace-de-bruxelles.htm | tytuł = La France adopte le prix unique pour l'e-book malgré la menace de Bruxelles | nazwisko = Silbert | imię = Nathalie | nazwisko2 = Counis | imię2 = Alexandre | data = 2015-05-19 | praca = Les Echos | język = fr | data dostępu = 2019-01-20}}</ref>. Z tego powodu we Francji niedozwolone są usługi subskrypcji oferujące za stałą, okresową opłatę dostęp do bazy e-booków francuskich wydawców<ref>{{Cytuj stronę | url = https://publishingperspectives.com/2015/02/bad-news-for-kindle-unlimited-in-france/ | tytuł = Bad News for Kindle Unlimited in France? | nazwisko = Johnson | imię = Hannah | data = 2015-02-19 | praca = Publishing Perspectives | data dostępu = 2019-01-20}}</ref>. Dozwolone są jednak subskrypcje e-booków wydanych przez wydawców zagranicznych<ref>{{Cytuj stronę | url = https://the-digital-reader.com/2015/06/17/ebook-subscription-services-are-legal-in-france/ | tytuł = eBook Subscription Services Are Legal in France | nazwisko = Hoffelder | imię = Nate | data = 2014-12-23 | praca = The Digital Reader | data dostępu = 2019-01-20}}</ref>.
 
== Przypisy ==
{{Przypisy}}
 
[[Kategoria:1981 we Francji]]
[[Kategoria:Bibliologia]]
[[Kategoria:Prawo we Francji]]