'''Giacomo Puteo''' (ur. [[13 lutego]] [[1495]] albo [[1497]] w [[Nicea|Nicei]], zm. [[26 kwietnia]] [[15561563]] w [[Rzym]]ie) – włoski [[kardynał]].
== Życiorys ==
Urodził się 13 lutego 1495 albo 1497 roku w Nicei, jako syn Antonia del Pozzo i Praxedis Berard i Caulelles{{r|FIU}}. Studiował na [[Uniwersytet Boloński|Uniwersytecie Bolońskim]], gdzie uzyskał [[doktor obojga praw|doktorat utroque iure]]{{r|FIU}}. Uzyskał beneficja kościelne na [[Majorka|Majorce]], a następnie został audytorem i ostatecznie dziekanem [[Rota Rzymska|Roty Rzymskiej]]{{r|FIU}}. 18 kwietnia 1550 roku został wybrany [[arcybiskup]]em [[Bari]]{{r|hierarchy}}. 20 listopada 1551 roku został kreowany [[Stopnie kardynalskie#Kardynałowie prezbiterzy|kardynałem prezbiterem]] i otrzymał kościół tytularny San Simeone Profeta{{r|hierarchy}}. Był członkiem [[Kardynałowie inkwizytorzy generalni Rzymskiej Inkwizycji|Rzymskiej Inkwizycji]] i [[Prefekt (Kościół katolicki)|prefektem]] [[Najwyższy Trybunał Sygnatury Apostolskiej|Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej]]{{r|FIU}}. Brał udział w przygotowaniu [[Sobór trydencki|soboru trydenckiego]] i stanowczo wspierał [[kontrreformacja|kontrreformację]]{{r|FIU}}. W 1561 roku został mianowany [[legat papieski|legatem]] na sobór, jednak stan jego zdrowia uniemożliwił mu podróż{{r|FIU}}. Rok później zrezygnował z zarządzania archidiecezją{{r|hierarchy}}. Zmarł 26 kwietnia 1556 roku w Rzymie{{r|FIU}}.
