Wojna o niepodległość Stanów Zjednoczonych: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m →1775: poprawa linków |
m →1778-1779: poprawa linków |
||
Linia 158:
Zwycięska dla kolonistów bitwa pod Saratogą spowodowała, że Francja zdecydowała się im pomóc, dotychczas bowiem w Europie uważano, że doborowa armia brytyjska szybko zmiażdży żołnierzy-farmerów. W lutym podpisane zostały: [[Francusko-amerykański traktat sojuszniczy (1778)|''francusko-amerykański traktat sojuszniczy'']] i [[Francusko-amerykański traktat o przyjaźni i handlu|''francusko-amerykański traktat o przyjaźni'']]. Ze strony amerykańskiej podpisał je w [[Paryż]]u [[Benjamin Franklin]], a z francuskiej [[Conrad-Alexandre Gérard]] desygnowany też na pierwszego ambasadora Francji w USA (jeszcze w 1778 roku zastąpił go [[Anne-César de La Luzerne]]){{odn|Libiszowska|1978|s=60}}.
Tymczasem sytuacja znów uległa pogorszeniu: klęski armii kontynentalnej pod [[Bitwa pod Brandywine|Brandywine]] (gdzie [[Kazimierz Pułaski]] uratował życie Waszyngtonowi), [[Bitwa pod Germantown|Germantown]] i [[Bitwa pod Paoli|Paoli]] zmusiły Waszyngtona do opuszczenia [[Filadelfia|Filadelfii]] i udania się do odległej doliny [[Valley Forge]], gdzie źle przygotowane, niedożywione i pozbawione ciepłej odzieży wojsko zastała ciężka zima przełomu lat 1777–1778{{odn|Fleming|1992|s=148}}. Zapanował głód, a w niekarnych szeregach zaczęły szerzyć się dezercje. W tej sytuacji przybycie pruskiego oficera [[Friedrich Wilhelm von Steuben|Friedricha Steubena]] okazało się wybawieniem. Baron Von Steuben, mianowany generałem (a wkrótce potem Generalnym Inspektorem Armii), potrafił w krótkim czasie przeszkolić i zreorganizować wojsko, które już na wiosnę, dzięki dozbrojeniu przez Francję, zaczęło wygrywać ([[bitwa o Monmouth]] 28 czerwca){{odn|''U.S. Army''|2004|s=37}}.
[[Plik:BattleOfVirginiaCapes.jpg|thumb|300px|Bitwa w Zatoce Chesapeake]]
| |||