Urge Overkill: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Dodaję nagłówek przed Szablon:Przypisy |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 20:
|www =
}}
'''Urge Overkill''' – amerykański zespół grający [[Rock alternatywny|alternatywnego rocka]], założony w Chicago
== Historia ==
Wszyscy trzej członkowie zespołu byli jego wokalistami i odpowiadali za różne partie instrumentalne. Nash "National" Kato grał na gitarze, King "Eddie" Roser odpowiadał za bas, zaś John "Blackie Onassis" Rowan udzielał się jako perkusista i dołączył do grupy dopiero w 1991, zastępując innego muzyka na tym miejscu. Do początków lat 90. nagrali kilka płyt dla niezależnych firm Ruthless i Touch And Go, a pomagali im m.in. producenci Steve Albini oraz Butch Vig. Urge Overkill obracał się wówczas w takich gatunkach jak hardcore, metal, klasyczny rock, blues, soul i pop. Grupa jako swoją inspirację podawała takich artystów jak The Misfits, Devo, Nick Cave, The Rolling Stones, The Who, Roxy Music, David Bowie, AC/DC, Kiss, Cheap Trick, James Brown, Sly Stone, Jimmy Webb, Neil Diamond oraz The Raspberries.{{odn|Weiss|1994|s=324}} Oprócz własnych utworów wykonywali też przeróbki starszych, a teksty dotyczyły różnorodnej tematyki. ''The Candidate'' powstał pod wpływem wyborów prezydenckich, a tytuł zawdzięczał filmowi o tej samej nazwie z Robertem De Niro w roli głównej. W innej piosence opisali działanie środków halucynogennych na ludzką psychikę (''What Is Atrane''?). W utworze ''Stull'' opisano miasteczko w Kansas, które znane było z praktyk satanistycznych, zabobonów, szeregu relacji ze spotkań mieszkańców z istotami z innego świata. Jednym ze sposobów promocji twórczości zespołu był jego udział we wspólnej trasie z Nirvaną w 1991.
W 1992 (podobnie jak Nirvana czy [[Sonic Youth]]) Urge Overkill związał się z większą wytwórnią, którym była firma Geffen, a owocem nowej kooperacji była płyta ''Saturation'' nagrany między grudniem 1992 a styczniem 1993 w Studiu 4 w Filadelfii przy pomocy braci Joe i Phila Nicolo Butcherów (producentów kojarzonych z przebojami muzyki hip hop, stali współpracownicy [[Cypress Hill]]). Album zawierał zwrot ku czarnej muzyce, o czym świadczyć miało pojawienie się rytmów hiphopowych (''Dropout''), lecz repertuar był nie tylko bardziej rockowy niż wcześniej, ale i kierował się w stronę punku czy środków wyrazu charakterystycznych dla muzyki hardcore, kiedy indziej natomiast widoczne były wpływy metalu oraz starego rocka. W tekstach powracał wątek przeżyć narkotycznych, ale w ''Positive Bleeding'' można było usłyszeć rozważania feministyczne{{odn|Weiss|1994|s=325}}.
== Dyskografia ==
Linia 40 ⟶ 45:
== Przypisy ==
{{Przypisy}}
== Bibliografia ==
* {{cytuj |autor=[[Wiesław Weiss]] |tytuł=Rock. Encyklopedia 2 |wydawca=Iskry |miejsce=Warszawa |data=1994 |isbn=83-207-1458-3 |s=324-325 |odn=tak}}
[[Kategoria:Amerykańskie zespoły rockowe]]
|