Modrzyk reunioński: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Wycofano ostatnią zmianę treści (wprowadzoną przez 37.30.16.155) i przywrócono wersję 54658312 autorstwa Litwin Gorliwy (przywracam bezpodstawnie usunięte treści)
Linia 28:
 
== Taksonomia ==
Różni podróżnicy z XVII i XVIII wieku donosili o żyjących na [[Reunion|Reuni on]]ie niebieskich ptakach – w języku francuskim opisywali je jako ''oiseaux bleus''. W 1848 belgijski naukowiec [[Edmond de Sélys Longchamps]] nadał modrzykowi reuniońskiemu [[binominalne nazewnictwo gatunków|nazwę]] ''Apterornis coerulescens'', opierając się o opis francuskiego podróżnika [[Sieur Dubois]] (przebywał na Reunionie od 1669 do 1672, wspomniał o niebieskim ptaku jako pierwszy). Epitet gatunkowy oznacza „niebieski”, „stający się niebieskim”. Do rodzaju ''Apterornis'' zaliczył też dwa inne ówcześnie znane ptaki z Reunionu: [[chruścielowiec rdzawy|chruścielowca rdzawego]] (''Aphanapteryx bonasia'') i [[ibis reunioński|ibisa reuniońskiego]] (''Threskiornis solitarius''){{r|OlsonB|Resume|EB}}. Jako że nazwa ''Apterornis'' była już wtedy używana przez [[Richard Owen|Rucharda Owena]], [[Karol Lucjan Bonaparte]] w 1857 ukuł nową nazwę dla modrzyka reuniońskiego – ''Cyanornis erythrorhynchus''. Niemiecki ornitolog [[Hermann Schlegel]] przeniósł modrzyka do innego rodzaju, ''Porphyrio'', wskazując na jego bliskie pokrewieństwo z [[takahe południowy|takahe]] (''P. hochstetteri''){{r|OlsonB}}.
 
Amerykański ornitolog [[Storrs L. Olson]] uznał, że opisy modrzyka reuniońskiego sprzed wieków mogą wskazywać na istnienie jakiegoś endemicznego gatunku spokrewnionego z [[modrzyk zwyczajny|modrzykiem zwyczajnym]] (''P. porphyrio''), którego szczątki być może dopiero zostaną odkryte{{r|OlsonB}}. Znanych jest sześć opisów modrzyka reuniońskiego. Ptaki rodzaju ''Porphyrio'' są znane z kolonizowania wysp i [[Ewolucja biologiczna|ewoluowania]] w odrębne, endemiczne gatunki; do czasów współczesnych dotrwał jednak jedynie takahe{{r|Cheke87}}. W 1974 na płaskowyżu [[Plaine des Cafres]], gdzie miały żyć modrzyki, podjęto próbę odnalezienia szczątków tych ptaków, lecz nie znano wówczas na tym terenie jaskiń, które by mogły je zawierać. Badania mogły być przeprowadzone dopiero po dokładniejszym poznaniu tego rejonu wyspy{{r|Cowles87}}.