Wersja z 15:25, 25 sty 2019 edytuj Ignasiak (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 91 906 edycji m drobne techniczne ← poprzednia edycja		Wersja z 15:36, 29 mar 2019 edytuj anuluj edycję Beno (dyskusja \| edycje) Redaktorzy, Administratorzy interfejsu, Administratorzy 133 415 edycji m WP:SK+Bn następna edycja →
Linia 2: '''Kaon''' ('''[[Mezony\|mezon]] K''') – najlżejsza cząstka o niezerowej [[Cząstki dziwne\|dziwności]], mezon K jest [[bozony\|bozonem]] o [[spin (fizyka)\|spinie]] 0. [[Antymateria\|Antycząstką]] kaonu jest antykaon. Występują cztery rodzaje kaonów, izodublet zawierający [[kwark dziwny]] <math>s{:}</math>: : <math>K^{-}=\bar{u}s,</math> : <math>\bar{K}^{0}=\bar{d}s</math> oraz izodublet zawierający kwark ~~anty-dziwny~~antydziwny <math>\bar{s}</math> : <math>K^{+}=u\bar{s},</math> : <math>K^{0}=d\bar{s}.</math> == Historia == Kaony zostały odkryte w roku 1947 przez Georga D. Rochestera i Clifforda Charlesa Butlera z [[University of Manchester\|Uniwersytetu w Manchester]] w [[promieniowanie kosmiczne\|promieniowaniu kosmicznym]]<ref>{{cytuj \|autor=G. Rochester, C. Butler \|tytuł= Evidence for the existence of new stable elementary particles \|czasopismo=[[Nature]] \|wolumin=160 \|data=1947 \|s=~~855-857~~855–857 \|doi= 10.1038/160855a0}}</ref>. == Kaony neutralne == === Mieszanie <math>K^{0}</math> i <math>\bar{K}^{0}</math> === Z punktu widzenia [[oddziaływanie silne\|oddziaływań silnych]], zachowujących dziwność <math>K^0</math> oraz <math>\bar{K}^0</math> są innymi cząstkami. ~~<math>K^{0}</math> oraz <math>\bar{K}^{0}</math> są innymi cząstkami.~~ Mezon K<sup>0</sup> występuje w dwóch odmianach: długożyjącej, oznaczanej jako K<sup>0</sup><sub>L</sub> (5,116±0,021)·10<sup>−8</sup> [[sekunda\|s]] i krótkożyjącej K<sup>0</sup><sub>S</sub> (8,954±0,004)·10<sup>−11</sup> [[sekunda\|s]], które można zapisać jako superpozycje cząstek <math>K^{0}</math> oraz <math>\bar{K}^{0}</math>:▼ ▲Mezon K<sup>0</sup> występuje w dwóch odmianach: długożyjącej, oznaczanej jako K<sup>0</sup><sub>L</sub> (5,116±0,021)·10<sup>−8</sup> [[sekunda\|s]] i krótkożyjącej K<sup>0</sup><sub>S</sub> (8,954±0,004)·10<sup>−11</sup> ~~[[sekunda\|~~s]], które można zapisać jako superpozycje cząstek <math>K^{0}</math> oraz <math>\bar{K}^0{0:}</math>: : <math>\mathrm{K_S^0}</math> = <math>\mathrm{\frac{d\bar{s} + s\bar{d}}{\sqrt{2}}}</math> : <math>\mathrm{K_L^0}</math> = <math>\mathrm{\frac{d\bar{s} - s\bar{d}}{\sqrt{2}}} ,</math>, lub : <math>\| K^~~{0}_{L}~~0_S \rangle= p\| K^{0} \rangle -+ q\| \bar{K}^{0} \rangle,</math>▼ : <math>\| K^~~{0}_{S}~~0_L \rangle= p\| K^{0} \rangle +- q\| \bar{K}^{0} \rangle.</math> ▲: <math>\| K^{0}_{L} \rangle= p\| K^{0} \rangle - q\| \bar{K}^{0} \rangle</math> === Rozpady === K<sup>0</sup><sub>S</sub> rozpada się prawie wyłącznie na pary [[pion (cząstka)\|pionów]]<ref>{{cytuj \|autor=J. Beringer et al. (Particle Data Group) \|tytuł=Review of Particle Physics \|czasopismo= Phys. Rev. D \|wolumin=86 \|numer=1 \|s=010001 \|data=2012 \|doi=10.1103/PhysRevD.86.010001}}</ref>: * <math>K^0_S \~~rightarrow~~to \pi^+\pi^-</math> – 69,2% * <math>K^0_S \~~rightarrow~~to 2\pi^0</math> – 30,7% Główne kanały rozpadu K<sup>0</sup><sub>L</sub>: * <math>K^0_L \~~rightarrow~~to \pi^\pm e^\mp\nu_e</math> – 40,5% * <math>K^0_L \~~rightarrow~~to \pi^\pm\mu^\mp\nu_\mu</math> – 27,1% * <math>K^0_L \~~rightarrow~~to 3\pi^0</math> – 19,5% * <math>K^0_L \~~rightarrow~~to \pi^+\pi^-\pi^0</math> – 12,5% === Regeneracja kaonów K<sup>0</sup><sub>S</sub> === Linia 46 ⟶ 43: == Kaony naładowane == : <math>K^{+} = u\bar{s}</math> : <math>K^{-} = \bar{u}s</math> : m = 493,677 ± 0,016 [[Elektronowolt\|MeV]]/c~~<sup>2</sup>~~² : τ = (1,2380 ± 0,0021) 10<sup>-8−8</sup> [[sekunda\|s]] === Rozpady === Główne kanały rozpadu K<sup>+</sup>: * <math>K^+ \~~rightarrow~~to \mu^+\nu_\mu</math> – 63,5% * <math>K^+ \~~rightarrow~~to \pi^+\pi^0</math> – 13,5% Rozpady K<sup>-−</sup> są analogiczne. === Zagadka τ-θ === Początkowo były znane dwa dziwne dodatnio naładowane mezony, różniące się sposobem rozpadu: # <math>\theta^{+} \~~rightarrow~~to \pi^{+} + \pi^0</math> # <math>\tau^{+} \~~rightarrow~~to \pi^{+} + \pi^{+} + \pi^{-}</math> Stany końcowe tych reakcji miały różną [[Parzystość (mechanika kwantowa)\|parzystość]]. Ponieważ wcześniej przyjmowano, że parzystość jest zawsze zachowana, mezony τ i θ musiałyby być różnymi cząstkami. Precyzyjne pomiary masy i czasu życia nie pokazały jednak żadnej różnicy między nimi, wydawały się identyczne. Rozwiązaniem tej zagadki okazało się [[Parzystość (mechanika kwantowa)\|złamanie parzystości]] w [[oddziaływanie słabe\|oddziaływaniach słabych]]. Oba mezony oddziałują słabo, więc ta reakcja nie musi wbrew początkowym oczekiwaniom zachowywać parzystości. Oba rozpady mogą więc rozpoczynać się od tej samej cząstki, którą w rezultacie nazwano K<sup>+</sup>. Linia 69 ⟶ 66: {{Cząstki elementarne}} [[Kategoria:Mezony]]▼ {{Kontrola autorytatywna}} ▲[[Kategoria:Mezony]]

Kaon: Różnice pomiędzy wersjami