Hi-fi: Różnice pomiędzy wersjami

'''Hi-fi'''<ref group="uwaga">Na niektórych urządzeniach spotkane są również określenia Hi-Fi, HI-FI.</ref> (czyt. {{IPA|haɪ̯fɪ}}<ref group="uwaga">Taka wymowa obowiązuje jedynie w Polsce, w języku angielskim to {{IPA|haɪ̯faɪ}}.</ref>), [[skrótowiec]] (od {{Ang.|high fidelity}}, wysoka wierność) – nazwa określająca odtwarzanie dźwięku o jakości bardzo zbliżonej do oryginału<ref>{{cytuj książkę | autor = McGraw-Hill | inni = Mark D. Licker (wyd.), Joe Faulk (red.) | tytuł = The McGraw-Hill Dictionary of Engineering | wydawca = McGraw-Hill | miejsce = Warszawa | rok = 2003 | wydanie = 2 | isbn = 0-07-141799-0}}</ref>. Parametry, które muszą spełniać urządzenia oznaczone symbolem hi-fi, są określone w niemieckiej normie [[Deutsches Institut für Normung|DIN]] 45500 z roku [[1973]] (w innych krajach stosowano także normę [[IEC]] 268). Dotyczy ona m.in. maksymalnego poziomu [[szum akustyczny|szumów]] i [[zniekształcenia nieliniowe|zniekształceń nieliniowych]], a także [[Pasmo przenoszenia|pasma przenoszenia]] wyznaczonego na podstawie [[charakterystyka amplitudowa|charakterystyki amplitudowej]].