Marcin Śmiglecki: Różnice pomiędzy wersjami

Autor monumentalnego dzieła (1632 strony) pt. ''Logica'' – wydawanego w Niemczech ([[Ingolstadt]] 1618) i 3-krotnie w Anglii ([[Oksford]] 1634, 1638, 1658). Korzystał z niego m.in. [[John Locke]] podczas swych studiów w Oksfordzie. Jest najwybitniejszych logikiem i wybitnym pisarzem filozoficznym dawnej Polski. Obszerny traktat ''Logica'' wyrósł z wykładów prowadzonych w Akademii Wileńskiej w roku 1586/1587<ref>zob. rkps 147 w Archiwum Archidiecezjalnym w Poznaniu pt. ''Commentaria in Organum Aristotelis''; wydał go drukiem Ludwik Nowak, t. 1-2, Warszawa 1987</ref>. Obok logiki Śmiglecki uwzględnia także wiele problemów metafizycznych. ''Logica'' przez długi czas była jednym z najlepszych i najbardziej rozpowszechnionych podręczników na Zachodzie, zwłaszcza w Anglii, gdzie korzystano z niego jeszcze w połowie XIX wieku. W filozofii Śmiglecki opierając się na poglądach Arystotelesa, uwzględnia różnych jego komentatorów, zwłaszcza Tomasza z Akwinu i Suáreza. W wielu kwestiach przedstawia własne poglądy. Nowsze badania wykazują, że "Śmiglecki jest w Polsce inicjatorem nurtu metafizyki neoscholastycznej, którego kontynuacją jest w jakimś sensie metafizyka Leibniza i Wolffa".<ref>J. Czerkawski, ''Humanizm i scholastyka'', Lublin 1992, s. 178</ref>.

[[Kategoria:Pedagodzy I Rzeczypospolitej]]