Justunek: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
PG (dyskusja | edycje)
drobne redakcyjne
Nie podano opisu zmian
Linia 3:
'''Justunek''' – tzw. ''materiał ślepy'', ''materiał [[zecerstwo|zecerski]] bez oczka'', wszystkie niedrukowalne elementy dystansowe układane w [[skład tekstu|składzie]] i [[Łamanie tekstu|łamaniu]] razem z czcionkami, liniami, ornamentami, "kliszami" itp. Justunkiem były różnego kształtu metalowe płytki i sztabki wstawiane pomiędzy [[czcionka|czcionki]] oraz wypełniające wszelkie inne puste miejsca na [[kolumna (poligrafia)|kolumnie]]. Ze względu na wymiary justunek był dzielony na:
 
* '''justunek drobny''' – (do 48 punktów; stosowany do wypełniania odstępów międzywyrazowych) – [[firet]]y, [[półfiret]]y i szereg [[spacja|spacji]] o różnych grubościach, z których spacje poniżej 2 [[punkt typograficzny|punktów]] były rzadko używane, gdyż sprężynując rozpychały nierównomiernie wiersze składu;
* '''justunek średni''' – [[półkwadrat]], [[konkordans]], [[Kwadrat (poligrafia)|kwadrat]], [[babaszka]] oraz [[interlinia]] drobna;
* '''justunek długi''' – (od 2 do 6 kwadratów) [[Ryga (typografia)|ryga]], [[sztabik]], [[interlinia długa]].
 
Do składu ręcznego elementy te były wykonane w odlewni czcionek (poza drukarnią), stąd justunek ten nazywano ręcznym lub fabrycznym, a wymiarowany był w [[punkt typograficzny|punktach typograficznych]].
 
W składzie monotypowym justunek był odlewany tak samo jak wszystkie znaki z oczkiem i był wymiarowany w liczbach całkowitych jednostek monotypowych (ściśle związanych z zadanym stopniem pisma). Zarówno justunek jak i czcionki pochodzące z odlewu monotypowego mogły być wykorzystywane do składu ręcznego.