SZD-45 Ogar: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
lit., WP:SK
uzupełnienie danych, źródła/przypisy
Linia 72:
Prace konstrukcyjne nad Ogarem rozpoczęto na początku lat 70-tych na specjalne zamówienie Ernesta Kuhna z [[Niemcy Zachodnie|RFN-u]], udziałowca małej wytwórni silników motoszybowcowych. Pracami konstrukcyjnymi kierował [[Tadeusz Łabuć]]. Prototyp o [[Międzynarodowy kod samolotowy|znakach rejestracyjnych]] SP-0001 (nr fabryczny X-107) [[Badania w locie|oblatał]] 13 maja 1973 [[January Roman]]<ref>{{Cytuj stronę |url = http://www.piotrp.de/SZYBOWCE/pszd45.htm |tytuł = SZD-45A Ogar (motoszybowiec) | autor = |opublikowany = | data = |język = pl| data dostępu = 2018-06-11}}</ref>. Drugi prototyp o znakach rejestracyjnych SP-0003 został oblatany 24 kwietnia 1974 r. również przez Januarego Romana{{r|glass}}.
 
[[Prototyp]] wyposażono w silnik Stark-45 SG o mocy 33 kW (45 KM), jednak nie otrzymał on wymaganych na niemieckim rynku certyfikatów technicznych. W związku z tym wykorzystano silnik Limbach SL1700EC, będący przeróbką silnika Volkswagena<ref>{{cytuj pismo |tytuł = "Ogary" w aeroklubach |czasopismo = Skrzydlata Polska |wolumin = 06/1977 |strony = 16 |data = 6 luty 1977 |wydawca = Wydawnictwa Komunikacji i Łączności |miejsce = Warszawa |issn =}}</ref>. Egzemplarze wyposażone w ten silnik noszą oznaczenie '''SZD-45A Ogar'''. W egzemplarzach sprzedanych do USA użytkownicy zamontowali silniki Revmaster z turbodoładowaniem o pojemności dwóch litrów{{r|glass}}.
 
W latach późniejszych powstała wersja oznaczona '''SZD-45-2 Ogar F''' z silnikiem Franklin 2A-120A, który miał być produkowany na licencji w [[Rzeszów|Rzeszowie]]. Ogar F został oblatany w dn. 13.03.1979 r. jednak zrezygnowano z tej jednostki napędowej. Powodem rezygnacji okazały się za wysokie drgania, które powodowały wychylanie się silnika o kilkanaście stopni w obie strony oraz za duży hałas{{r|glass}}. Dalszych prac rozwojowych nad wersją Ogar F nie prowadzono.
Linia 89:
[[Powierzchnie sterowe|Usterzenie]] w układzie T, statecznik wysokości o pokryciu laminatowo-sklejkowym. Stery kryte płótnem o szkielecie laminatowym. Ster wysokości wyważony masowo, ster kierunku i lotki niewyważone masowo.
 
[[Podwozie (lotnictwo)|Podwozie]] jednośladowe, koło główne amortyzowane, częściowo chowane do połowy w kadłubie, wyposażone w hamulec tarczowy sprzężony z hamulcami aerodynamicznymi. Kółko ogonowe obracane.
 
Silnik Limbach SL 1700EC - [[Silnik czterosuwowy|czterosuwowy silnik tłokowy]] dwurzędowy o czterech cylindrach przeciwległych w układzie bokser, chłodzony powietrzem o mocy 68 [[Koń mechaniczny|KM]]. Napędzający stałe śmigło pchające firmy Hoffmann o średnicy 145 cm. Śmigło, po wyłączeniu silnika, ustawia się w pozycji neutralnej za krawędzią spływu płata.
 
== Przypisy ==