SZD-45 Ogar: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
ilustracja |
źródła/przypisy |
||
Linia 76:
Motoszybowiec został zaprezentowany na 49 Międzynarodowych Targach Poznańskich w 1977 roku<ref>{{cytuj pismo |tytuł = Lotnictwo na PO-77 |czasopismo = Skrzydlata Polska |wolumin = 29/1977 |strony = 4-5 |data = 17 lipiec 1977 |wydawca = Wydawnictwa Komunikacji i Łączności |miejsce = Warszawa |issn =}}</ref>.
W latach późniejszych powstała wersja oznaczona '''SZD-45-2 Ogar F''' z silnikiem Franklin 2A-120A, który miał być produkowany na licencji w [[Rzeszów|Rzeszowie]]<ref>{{cytuj pismo |tytuł = Paweł Elsztein: Ludzie i silniki |czasopismo = Skrzydlata Polska |wolumin = 40/1977 |strony = 4-5 |data = 2 października 1977 |wydawca = Wydawnictwa Komunikacji i Łączności |miejsce = Warszawa |issn = 0137-866X}}</ref>. Ogar F został oblatany w dn. 13.03.1979 r. jednak zrezygnowano z tej jednostki napędowej. Powodem rezygnacji okazały się za wysokie drgania, które powodowały wychylanie się silnika o kilkanaście stopni w obie strony oraz za duży hałas{{r|glass}}. Dalszych prac rozwojowych nad wersją Ogar F nie prowadzono.
Łącznie wyprodukowano 66 motoszybowców Ogar z czego 41 wyeksportowano. Kilkanaście Ogarów trafiło do [[Stany Zjednoczone|USA]] i były używane głównie w [[United States Air Force Academy]] w [[Colorado Springs]] do szkolenia podstawowego, 13 do [[Niemiecka Republika Demokratyczna|NRD]], 9 do RFN a kilka do [[Hiszpania|Hiszpanii]], [[Szwecja|Szwecji]], [[Bułgaria|Bułgarii]], [[Wielka Brytania|Wielkiej Brytanii]] i [[Norwegia|Norwegii]]. Produkcję zakończono w 1979.
| |||