Chris O’Donnell: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Elster (dyskusja | edycje)
AndrzeiBOT (dyskusja | edycje)
m Bot poprawia linkowanie do disambigów, a niekiedy błędy typograficzne i techniczne.
Linia 27:
 
=== Kariera ===
Po występie w reklamie sieci [[McDonald’s]], gdzie obsługiwał [[Michael Jordan|Michaela Jordana]]<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.cinemagia.ro/actori/chris-odonnell-681/|tytuł=Chris O’Donnell – Actor|opublikowany=CineMagia.ro|język=ro|data dostępu=2017-04-05}}</ref>, zadebiutował w dramacie obyczajowym ''Mężczyźni nie odchodzą'' (''Men Don't Leave'', 1990) jako czternastoletni, dorastający syn wdowy (w tej roli [[Jessica Lange]]) po tragicznie zmarłym ukochanym mężu Johnie i ojcu. Kiedy był na studiach, [[Barbra Streisand]] zaproponowała mu rolę syna w filmie ''[[Książę przypływów (film)|Książę przypływów]]'', którą jednak ostatecznie zagrał [[Jason Gould]]<ref>{{cytuj stronę|url=https://www.tvguide.com/celebrities/chris-odonnell/bio/144528/|tytuł=Chris O'DonnellO’Donnell Biography, Celebrity Facts and Awards|opublikowany=[[TV Guide]]|język=en|data dostępu=2018-09-13}}</ref>. Następnie został zaangażowany do dwóch udanych dramatów – ''[[Smażone zielone pomidory (film)|Smażone zielone pomidory]]'' (''Fried Green Tomatoes'', 1991) oraz ''[[Więzy przyjaźni]]'' (''School Ties'', 1992) o [[antysemityzm]]ie w elitarnej szkole amerykańskiej z udziałem [[Brendan Fraser|Brendana Frasera]], [[Matt Damon|Matta Damona]] i [[Ben Affleck|Bena Afflecka]].
 
Za ekranową kreację ucznia, opiekuna i towarzysza niewidomego emerytowanego oficera armii USA ([[Al Pacino]]) w filmie ''[[Zapach kobiety (film 1992)|Zapach kobiety]]'' (''Scent of a Woman'', 1992) otrzymał nagrodę chicagowskich krytyków dla najbardziej obiecującego aktora i nominację do nagrody [[Złoty Glob|Złotego Globu]]. Znalazł się na liście Obiecujących Nowych Aktorów 1992 wydania 44 ''Ekranowego świata Johna Willisa''. Jednak rola młodego [[D’Artagnan]]a w jego interpretacji w jeszcze jednej [[Adaptacja filmowa|ekranizacji]] powieści [[Alexandre Dumas|Aleksandra Dumasa]] ''[[Trzej muszkieterowie (film 1993)|Trzej muszkieterowie]]'' (''The Three Musketeers'', 1993)<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.tv.com/people/chris-odonnell/|tytuł=Chris O’Donnell|opublikowany=[[TV.com]]|język=en|data dostępu=2017-04-05}}</ref>, choć uhonorowana nowojorską nagrodą dla najlepszej ekranowej postaci książkowej i nagrodą Złotego Jabłka, doczekała się złych recenzji i nominacji do antynagrody [[Złota Malina|Złotej Maliny]] dla najgorszego aktora drugoplanowego.
 
W dramacie obyczajowym ''[[Błękit nieba (film)|Błękit nieba]]'' (''Blue Sky'', 1994) pojawił się jako sympatyczny chłopiec z sąsiedztwa. W 1994 roku odebrał nagrodę ShoWest Convention w [[Las Vegas]], w stanie [[Nevada]].
Linia 35:
Po sukcesie filmu ''W kręgu przyjaciół'' (''Circle of Friends'', 1995) mógł liczyć na rolę młodego zbuntowanego akrobaty cyrkowego Richarda Dicka Graysona/Robina, pragnącego pomścić śmierć swoich rodziców i brata, którzy zginęli z ręki Dwóch-Twarzy w widowiskowym hicie [[fantasy]] ''[[Batman Forever]]'' (1995) z [[Val Kilmer|Valem Kilmerem]] w roli tytułowej. O tę rolę bowiem walczyli m.in. [[Leonardo DiCaprio]], [[Matt Damon]], [[Christian Bale]], [[Jude Law]], [[Ewan McGregor]], [[Corey Haim]], [[Corey Feldman]], [[Toby Stephens]] i [[Scott Speedman]]. Lecz [[sequel]] ekranizacji komiksu o przygodach człowieka-nietoperza ''[[Batman i Robin]]'' (''Batman & Robin'', 1997) z udziałem [[George Clooney|George’a Clooneya]] jako tytułowego [[Batman]]a, poniósł klęskę, a rola Robina, choć przyniosła O’Donnellowi nagrodę Blockbuster Entertainment, zdobyła nominację do [[Złota Malina|Złotej Maliny]] dla najgorszego aktora drugoplanowego i najgorszego ekranowego duetu.
 
Zagrał potem w komedii [[Robert Altman|Roberta Altmana]] ''[[Kto zabił ciotkę Cookie?]]'' (''Cookie's Fortune'', 1999) oraz hollywoodzkich produkcjach, takich jak ''[[Kawaler (film)|Kawaler]]'' (''The Bachelor'', 1999), ''Granice wytrzymałości'' (''Vertical Limit'', 2000) i ''[[Kinsey (film)|Kinsey]]'' (2004).
 
W 2002 debiutował na [[Broadway (teatr)|Broadwayu]] jako David Beeves w sztuce [[Arthur Miller|Arthura Millera]] ''The Man Who Had All the Luck'' z [[Samantha Mathis|Samanthą Mathis]], [[Richard Riehle|Richardem Riehle]] i [[Sam Robards|Samem Robardsem]].
 
Na małym ekranie wystąpił w roli [[wegetarianizm|wegetariańskiego]] doktora Finna Dandridge'a w serialu [[American Broadcasting Company|ABC]] ''[[Chirurdzy]]'' (''Grey's Anatomy'', 2006). Popularność wśród telewidzów zyskał jako agent specjalny G. Callen w serialu ''[[Agenci NCIS]]'' (''NCIS'')<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.latimes.com/health/la-he-5q-odonnell-20140927-story.html|autor=James S. Fell (2014-09-26)|tytuł=For Chris O'DonnellO’Donnell of 'NCIS: Los Angeles,' yoga aids a battered back|opublikowany=[[Los Angeles Times]]|język=en|data dostępu=2018-09-13}}</ref> i [[Spin-off (mass media)|spin-off]] ''[[Agenci NCIS: Los Angeles]]'' (''NCIS: Los Angeles'')<ref>{{cytuj stronę|url=https://www.express.co.uk/life-style/life/451864/American-actor-Chris-O-Donnell-on-family-life-his-career-and-finding-love|autor=Tiffany Rose (2014-01-05)|tytuł=Actor Chris O'DonnellO’Donnell: I thought I'd marry in my 30s but I met the right girl early|opublikowany=[[Daily Express]]|język=en|data dostępu=2018-09-13}}</ref>.
 
=== Życie prywatne ===