Strefa śródziemnomorska: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
ort., lit., int., jęz., akt., linki zewnętrzne, poprawa linków, kat., wikizacja, źródła/przypisy, ujednoznacznienie, ilustracja, szablon, infobox, drobne merytoryczne, drobne redakcyjne, drobne techniczne, witaj, test, NPA, Potrzebne źródło, Poczekalnia DNU, ek, przywrócenie poprzedniej wersji, głos, komentarz, pytanie, odpowiedź, sprawdzone Znaczniki: wulgaryzmy lub nieodpowiednie słownictwo (filtr nadużyć) VisualEditor |
m Wycofano edycje użytkownika 193.106.155.120 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to 2A01:11BF:610:8B00:7DCF:CC7C:CC32:4DD1. Znacznik: Wycofanie zmian |
||
Linia 10:
[[Plik:Maquis and garrigue in Corsica4.jpg|thumb|[[Korsyka]]ńska roślinność formacji [[garig]] z udziałem [[dąb korkowy|dębu korkowego]] (''Quercus suber'') i [[mirt zwyczajny|mirtu zwyczajnego]] (''Myrtus communis'')]]
Kolejna część krajów śródziemnomorskich leży w [[Afryka Północna|Afryce Północnej]]. Maroko, [[Algieria|Algierię]] i [[Tunezja|Tunezję]] na północy przecinają góry [[Atlas (góry)]], każde z tych państw obejmuje również fragment [[Sahara|Sahary]]. W Libii jedynie północno-wschodnie i północno-zachodnie obszary kraju leżą poza pustynią – są to krainy zwane dawniej [[Cyrenajka|Cyrenajką]] i [[Trypolitania|Trypolitanią]]. Klimat tych regionów nie zawsze był pustynny. Ostatni okres intensywnych opadów miał miejsce około 6 tys. lat p.n.e., na początku [[neolit]]u. Dawniej w Afryce Północnej występowała również fauna charakterystyczna dziś dla [[Czarna Afryka|Czarnej Afryki]] (Afryki subsaharyjskiej){{r|britna}}. U wschodniego wybrzeża Morza Śródziemnego leży również część [[kraje arabskie|krajów arabskich]], znana jako [[Lewant]]. Występuje tu klimat śródziemnomorski i podobna roślinność – [[makia]], ''[[shiblyak]]'' i frygana. Pod tymi formacjami przeważają [[gleby brązowe]], bogate w [[żelazo]]{{r|britasia}}
We wschodniej części strefy śródziemnomorskiej topografia jest zróżnicowana. Równiny ciągną się od terenów przyległych [[Liban|libańskich]] pasmom górskim po [[Synaj (półwysep)|Synaj]], gdzie przechodzą w pustynię. Pasmo równin osiąga maksymalnie 60 km szerokości. Stanowi barierę dla niosących wilgoć zachodnich wiatrów. Pasma górskie osiągają tu średnio 600 m n.p.m., najwyższym szczytem jest [[Meron (góra)|Meron]]. Pasma górskie przecinają doliny o układzie równoleżnikowym. Część tego terenu odwadnia [[Jordan (rzeka)|Jordan]]{{r|dys}}.
| |||