Współczynnik sprężystości objętościowej: Różnice pomiędzy wersjami

Przykładem niech będzie [[armata|armatnia]] kula żelazna, jej współczynnik sprężystości 160 GPa ([[giga]][[GPa|paskal]]), co znaczy, że do zmniejszenia jej objętości o 0,5% potrzebne jest ciśnienie 0,005×160 GPa = 0,8 GPa. Jeżeli kulę tę natomiast poddamy ciśnieniu 100 [[mega|M]][[paskal|Pa]]MPa, jej objętość zmniejszy się 100 MPa/160 GPa razy = 0,000625 objętości początkowej, czyli 0,0625%.

W technice używa się także inne moduły do opisu deformacji materiału w wyniku różnych rodzajów nacisku: [[moduł Younga]] opisuje reakcję na liniowe [[naprężenie]], [[moduł Kirchhoffa]] opisuje zachowanie się ciała przy ścinaniu. W cieczach współczynniki te nie mają zastosowania, tylko moduł ściśliwości jest miarodajny. Dla anizotropowych ciał stałych, takich jak drewno czyi papier, współczynniki te nie zawierają wystarczających informacji, aby opisać zachowanie tych ciał, i trzeba korzystać z pełnego [[Prawo Hooke’a|prawa Hooke]] opisanego tensorami.

Proces zmiany objętości ciała jest procesem termodynamicznym, dlatego współczynnik sprężystości objętościowej jest wielkością z zakresu [[termodynamika|termodynamiki]], co czyni niezbędnym wskazanie jak temperatura danego ciała zmienia się w wyniku wywierania nacisku: rozróżnia się np. współczynnik sprężystości objętościowej w stałej temperaturze <math>(K_T),</math> współczynnik sprężystości objętościowej w stałej [[entalpia|entalpii]] ([[Przemiana adiabatyczna|proces adiabatyczny]] <math>K_S</math>), jak i dla innych procesów. W praktyce różnice między procesami mają znaczenie jedynie w przypadku [[gaz]]ówgazów.

! colspan=2| Współczynnik sprężystości objętościowej dla<br />przykładowych materiałów [[Paskal|[Pa]]]

:: <math>K_S=\kappa\, p,</math>