Pałac Szustra: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne
poprawa uźródłowienia, drobne merytoryczne
Linia 32:
}}
 
'''Pałac Szustra''', także ('''pałacyk Szustra'','<ref name="Jaroszewski81"/> lub '''pałacyk Lubomirskich'')'<ref name="Jaroszewski81">{{Cytuj książkę | nazwisko = Jaroszewski | imię = Tadeusz | tytuł = Księga pałaców Warszawy | wydawca = Wydawnictwo Interpress | miejsce = Warszawa | data = 1985 | strony = 81 | isbn = 83-223-2047-7}}</ref> – [[pałac]] w [[Warszawa|Warszawie]] znajdujący się przy ul. Morskie Oko 2 w [[Park Morskie Oko w Warszawie|parku Morskie Oko]] w dzielnicy [[Mokotów]]. Siedziba [[Warszawskie Towarzystwo Muzyczne im. Stanisława Moniuszki|Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego im. Stanisława Moniuszki]].
 
== Historia ==
W latach 1772–1774 [[Efraim Szreger]] na miejscu zniszczonego dworu kupca Burbacha wzniósł [[klasycyzm|klasycystyczny]] pałacyk-piętrową willę na planie kwadratu dla marszałkowej księżnej [[Izabela Lubomirska|Izabeli z Czartoryskich Lubomirskiej]]. ZałożeniaBył ogrodoweto opracowałgłówny budynek założenia ogrodowego zaprojektowanego przez [[Szymon Bogumił Zug|Szymona Bogumiła Zuga]]<ref name="Jaroszewski81"/>. Posiadłość nosiła nazwę ''Mon coteau'' (z [[franc.]] „moje wzgórze”). Zabudowania gospodarcze i ogród nie zachowały się do dziś, ocalała jedynie wieża z gołębnikiem i [[glorieta]] flamandzka (domek mauretański), znajdujące się dziś przy pierzei [[Ulica Puławska w Warszawie|ulicy Puławskiej]].
 
W 1776 Zug przebudował wschodnią [[elewacja|elewację]] tego budynku, a w 1845, po zakupieniu posiadłości przez [[Franciszek Szuster|Franciszka Szustra]], zmian architektonicznych w stylu [[neogotyk|neogotyckim]] dokonał [[Henryk Marconi]]. Dobudowano wtedy dwupiętrową oficynę od strony zachodniej<ref name="Chróścicki"/>. Kolejna przebudowa, tym razem [[neorenesans]]owa, została przeprowadzona w 1852 według projektu [[Adam Idźkowski|Adama Idźkowskiego]].
 
W czasie [[II wojna światowa|II wojny światowej]] Niemcy wycięli niemal cały park, zaś sam pałac spłonął w 1944 roku. Po [[II wojna światowa|wojnie]] nieruchomość znacjonalizowano. Pałac został odbudowany w latach 1962–1965 według projektu Jerzego Brabandera<ref name="Chróścicki">{{Cytuj książkę | nazwisko = Chrościcki | imię = Juliusz A. | tytuł = Atlas architektury Warszawy | wydawca = Wydawnictwo Arkady | miejsce = Warszawa | data = 1977 | strony = 185 | nazwisko2 = Rottermund | imię2 = Andrzej}}</ref>.