Judaizm reformowany: Różnice pomiędzy wersjami

'''Judaizm postępowy''' ('''reformowany''' albo '''liberalny''') – nurt [[judaizm]]u, który powstał w [[XIX wiek]]u w [[Niemcy|Niemczech]]. Zapoczątkowała go reforma liturgiczna [[Izrael Jacobson|Izraela Jacobsona]] w [[1810]] r., który wprowadził hymny w [[język niemiecki|języku niemieckim]], muzykę organową, krótsze modlitwy. Synagogi reformowane są określane jako „Tempel” (świątynia). Różni się on od tradycyjnego [[judaizm]]u rabinicznego przede wszystkim uznawaniem prawa żydowskiego za historyczne i podlegające reformom, pełnym równouprawnieniem kobiet w liturgii, wprowadzeniem dowolności przestrzegania restrykcyjnych przepisów [[koszerność|koszerności]] i obchodzenia [[szabat]]u, ułatwiając funkcjonowanie Żydów w nowoczesnych społeczeństwach. Nurt ten porzucił wiarawiarę w osobistego mesjasza, uznając Żydów za grupę wyznaniową, a nie odrębny lud. Stąd jego zwolennicy określali się chętnie – jak prawie wszyscy Żydzi, włączając Ortodoksyjny[[Ortodoksja|ortodoksyjnych]], w Europie Środkowej i Zachodniej – jako Niemcy ([[Francuzi]], [[Amerykanie]], [[Polacy]]) wyznania mojżeszowego. Od czasu Holocaustu judaizm reformowany akceptuje jednak państwo [[Izrael]] i [[syjonizm]]. Istnieją jego różne, często skłócone ze sobą odmiany, które różnią się stopniem dowolności w interpretacji starych zasad obyczajowych. Żydzi reformowani przeprowadzają mniej uciążliwą procedurę konwersji (przejścia na judaizm), ale konwertyci nie są uznawani przez pozostałe odłamy judaizmu. Judaizm reformowany jest najliczniejszy w [[Stany Zjednoczone|USA]], gdzie większość Żydów jest związana z tym nurtem, w [[Izrael]]u natomiast – bardzo nieliczny i dopiero niedawno uzyskał pewną formę akceptacji państwowej. Akceptuje się także homoseksualistów, także jako rabinów, oraz rabinki. Większość rabinów amerykańskich tego nurtu jest absolwentami [[Hebrew Union College]].