Magnus (książę Saksonii): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Nowa strona: {{Władca infobox |władca = Magnus |imiona = |tytulatura = |grafika = Herzog Magnus von Sachsen.jpg |opis gra... |
|||
Linia 24:
|miejsce spoczynku = [[Kościół św. Michała w Lüneburgu|kościół św. Michała]] w [[Lüneburg]]u
|ojciec = [[Ordulf]]
|matka = [[Ulvhild Olofsdotter|Wulfhilda norweska]]
|rodzeństwo =
|1. związek = żona
Linia 39:
== Życiorys ==
Magnus był synem [[Władcy Saksonii|księcia Saksonii]] [[Ordulf]]a z rodu [[Billungowie|Billungów]] i [[Ulvhild Olofsdotter|Wulfhildy]], córki [[Władcy Norwegii|króla Norwegii]] [[Olaf II Haraldsson|Olafa II Świętego]]{{r|ndb|adb|gm|wwp}}. Za panowania jego przodków rozwinął się konflikt pomiędzy Billungami i [[Arcybiskupi Bremy i Hamburga|arcybiskupem Hamburga-Bremy]] [[Adalbert (arcybiskup Hamburga)|Adalbertem]], który osiągnął apogeum po śmierci [[Władcy Niemiec|cesarza]] [[Henryk III Salicki|Henryka III Salickiego]]. Pierwsza informacja w źródłach o Magnusie dotyczy ok. 1066 i odnosi się właśnie do konfliktu z Adalbertem: po utracie przez arcybiskupa silnej pozycji na dworze małoletniego [[Henryk IV Salicki|Henryka IV]] Magnus miał stać na czele wojsk Billungów, które wyparły Adalberta z [[Brema|Bremy]]. Aby móc wrócić do swej siedziby Adalbert zmuszony był do znacznych ustępstw terytorialnych{{r|ndb|adb}}. Magnus dzięki tym nabytkom zyskał okazję do uzyskania pewnej niezależności od swego ojca{{r|ndb}}.
W kolejnych latach Magnus zbliżył się do [[Otto II z Northeimu|Ottona II z Northeimu]], przywódcy saskiej opozycji przeciwko królowi, którego poparł w jego konflikcie z Henrykiem IV w 1070. W 1071 obaj książęta musieli poddać się Henrykowi, a Magnus został przez króla uwięziony. Pozostawał w niewoli nawet gdy zmarł jego ojciec (w 1072) i odziedziczył księstwo Saksonii. Odzyskał wolność dopiero w 1073, podczas powstania możnych saskich przeciwko królowi, gdy został wymieniony na królewską załogę zdobytego wcześniej przez jego stryja Hermana zamku w [[Lüneburg]]u. Magnus pozostał przeciwikiem Henryka IV i w 1075 wziął udział w [[Bitwa pod Homburgiem nad Unstrutą|bitwie pod Homburgiem nad Unstrutą]], w której możni sascy zostali pokonani. W październiku tego roku wraz z innymi przywódcami opozycji Magnus poddał się królowi i został uwięziony. Odzyskał wolność w pierwszej połowie 1076, gdy dotychczasowi stronnicy króla zaczęli od niego odstępować po jego [[Ekskomunika|ekskomunice]] i zwolnili saskich więźniów. Nadal aktywnie uczestniczył w działaniach opozycji saskiej, wsparł wybranego przez nią antykróla [[Rudolf Szwabski|Rudolfa z Rheinfelden]]. W 1078 wziął udział w [[Bitwa pod Mellrichstadt|bitwie pod Mellrichstadt]], gdzie jego stryj Herman został wzięty w niewolę, a sam ledwo uszedł z pola walki{{r|ndb|adb}}.
| |||