Hydraty: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
poprawa przek., WP:SK, klatrat metanu do "Zobacz też" |
dodane nazwy wodzianów |
||
Linia 17:
Niektóre sole uwodnione występują w więcej niż jednej postaci, np. bezwodny [[węglan sodu]] przyłączając wodę tworzy kolejno hydraty: jednowodny Na<sub>2</sub>CO<sub>3</sub>•H<sub>2</sub>O, następnie siedmiowodny Na<sub>2</sub>CO<sub>3</sub>•7H<sub>2</sub>O i ostatecznie trwały dziesięciowodny Na<sub>2</sub>CO<sub>3</sub>•10H<sub>2</sub>O.
Ogólny wzór ma postać "związek hydratowany • nH<sub>2</sub>O" i wówczas stosuje się następujące nazwy hydratu w zależności od liczby n:
* n = 1: '''monohydrat'''
* n = 2: '''dihydrat'''
* n = 3: '''trihydrat'''
* n = 4: '''tetrahydrat''', itd.,
przy czym to nazewnictwo ma zastosowanie także w chemii organicznej, do tych związków, które tworzą hydraty drugiego typu.
Hydraty w większości dość dobrze rozpuszczają się w [[woda|wodzie]], przy czym proces rozpuszczania powoduje "wyzwolenie" wody z sieci krystalicznej, nawet jeśli sama sól nie ulega dysocjacji, co należy uwzględniać w obliczeniach [[stechiometria|stechiometrycznych]] [[reakcja chemiczna|reakcji chemicznych]] prowadzonych z udziałem tych soli. Część hydratów nie jest jednak dobrze rozpuszczalna w wodzie. Przykładem słabo rozpuszczalnego hydratu jest [[gips]], czyli uwodniony [[siarczan wapnia]] CaSO<sub>4</sub>•2H<sub>2</sub>O. (Porównaj: [[anhydryt]])
| |||