Rozłam w Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Swd (dyskusja | edycje)
Wycofano ostatnią zmianę treści było dobrze
Linia 2:
 
== Wprowadzenie ==
Po zamordowaniu przewodniczącego OUN [[Jewhen Konowalec|Jewhena Konowalca]] 23 maja 1938 przez agenta [[NKWD]] [[Paweł Sudopłatow|Pawła Sudopłatowa]], na czele Głównego ProwoduProwidu stanął przebywający na emigracji [[Andrij Melnyk]], wybrany głównie głosami emigracyjnych działaczy Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów, na II Wielkim Kongresie OUN w sierpniu 1939 roku w [[Rzym]]ie.
 
Melnyk traktował współpracę z Niemcami strategicznie (zgodnie z tradycją [[Austro-Węgry|austro-węgierską]]). W Polsce tymczasem powstała frakcja młodych działaczy, traktująca współpracę z Niemcami instrumentalnie, jako narzędzie do stworzenia niepodległego państwa ukraińskiego. Przewodzili jej głównie współpracownicy [[Stepan Bandera|Stepana Bandery]], przebywającego od 1934 w polskim więzieniu.