Ha!art: Różnice pomiędzy wersjami

'''Ha!art''' – interdyscyplinarny magazyn poświęcony szeroko rozumianej nowej kulturze. Rozpoczął działalność w [[1999]] roku w [[Kraków|Krakowie]] jako pismo studenckie.<ref>{{Cytuj |autor = luk |tytuł = Nowe pismo: HA! art |data = 1999-08-12 |data dostępu = 2019-09-01 |opublikowany = Dziennik Polski |url = https://dziennikpolski24.pl/nowe-pismo-ha-art/ar/2189500 |język = pl-PL}}</ref><ref>{{Cytuj |tytuł = Ha!art na tabu |data = 2007-08-26 |data dostępu = 2019-09-01 |opublikowany = Przegląd |url = https://www.tygodnikprzeglad.pl/haart-na-tabu/ |język = pl-PL}}</ref>

Pismo przechodziło stopniową ewolucję od magazynu interdyscyplinarnego (literatura, komiks, teatr, muzyka, film, media) do pisma młodoliterackiego z zacięciem antropologiczno-socjologicznym i z powrotem. Obecnie każdy numer ma promujący nowe zjawiska, twórców, czy też ich reinterpretacje dział ''Polityka autorska'', ma także stałe części: film, literatura, liberatura, sztuka i muzyka. Specjalnością "Ha!artu" są duże przekrojowe eseje (np. ''Recycling'' Michała Witkowskiego, ''Europa'' Igora Stokfiszewskiego) oraz działy tematyczne – wspomniana ''PA'', omawiające konkretne zjawiska, m.in. sztuka nowych mediów, [[street art]], literatura zaangażowana, [[camp]], literatura polityczna, [[literatura gejowska i lesbijska]], [[avant-pop]], [[liberatura]], [[cyberpunk]], [[liternet]], minimalizm, neolingwizm, warszawska scena internetowa, kino azjatyckie, czasopisma kulturalne, proza i poezja "roczników siedemdziesiątych", letnio-feministyczny, intermedialność, czy też twórców i ich działania, m.in. [[Marian Pankowski]], Franciszka i Stefan Themerson, [[Michał Witkowski]], [[Krzysztof Niemczyk]], [[Wilhelm Sasnal]]. W kwartalniku drukują autorzy, którzy wykazują się wiedzą interdyscyplinarną. Pismo uznawane jest za jedno z najważniejszych mediów programowo prezentujących twórczość młodych ludzi w Polsce,{{Fakt|data=2019-09}} stanowi także o obrazie młodego Krakowa (jeden z numerów nosił tytuł "Kraków potrzebuje świeżej krwi!"). We wszystkich omówieniach podkreśla się bądź polemizuje ze stwierdzeniem,że "Ha!art" to pismo formacyjne dla ludzi urodzonych w latach 70.

Redaktorzy magazynu prowadzą też działalność wydawniczą.<ref>{{Cytuj |autor = Justyna Sobolewska |tytuł = 10 lat korporacji Ha!art |data = 20100719T093132+0200 |data dostępu = 2019-09-01 |opublikowany = www.polityka.pl |url = https://www.polityka.pl/tygodnikpolityka/kultura/ksiazki/1507064,1,10-lat-korporacji-haart.read |język = pl}}</ref> W 2002 roku ukazała się antologia “[[Tekstylia. O rocznikach siedemdziesiątych]]” pod redakcją Piotra Mareckiego i Igora Stokfiszewskiego, Michała Witkowskiego, a w 2003 roku “liternet.pl” – zbiór tekstów poświęconych związkom literatury z nowymi mediami (w tym głównie z internetem). Od 1999 roku “Ha!art” wydaje serię tomów poezji i prozy, która liczy już ponad pięćdziesiąt pozycji (m.in. proza gejowska [[Michał Witkowski|Michała Witkowskiego]], antykonsumpcyjne książki [[Sławomir Shuty|Sławomira Shutego]], proza [[Marian Pankowski|Mariana Pankowskiego]] i [[Marta Dzido|Marty Dzido]], wiersze [[Adam Pluszka|Adama Pluszki]], [[Piotr Macierzyński|Piotra Macierzyńskiego]], [[Piotr Czerski|Piotra Czerskiego]], [[Paweł Lekszycki|Pawła Lekszyckiego]], [[Robert Król|Roberta Króla]], [[Piotr Czerniawski|Piotra Czerniawskiego]]). "Ha!art" jest także wydawcą powieści hipertekstowej [[Radosław Nowakowski|Radosława Nowakowskiego]], pt. "Koniec świata według Emeryka" (2005) i audiobooka "Lubiewo" Michała Witkowskiego.