Doktor: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Anulowanie wersji 57450562 autorstwa 155.145.195.131: to się poprawia w WD
Znacznik: Anulowanie edycji
→‎Polska: aktualizacja
Linia 14:
 
== Polska ==
W Polsce stopień naukowy doktora nadaje się w drodze [[przewód doktorski|przewodu doktorskiego]]<ref name=U2003/> lub postępowania doktorskiego<ref name="U2.0"/> osobie, która ma [[tytuł zawodowy]] magistra, magistra inżyniera, [[lekarz]]a lub inny równorzędny, zdała egzaminy doktorskie i obroniła [[rozprawa (nauka)|rozprawę doktorską]] ([[dysertacja|dysertację]]). Stopień naukowy doktora nadawany jest przez te wydziały [[Uczelnie w Polsce|szkół wyższychuczelnie]] lubi [[Jednostka naukowa|placówkijednostki naukowe]], któremające mająodpowiednie uprawnienia do jego nadawania. Uprawnienia uzależnione są m.in. od liczby zatrudnionych w nich osób z tytułem naukowym [[profesor]]a lub stopniem naukowym doktora habilitowanego ([[samodzielny pracownik nauki|samodzielni pracownicy nauki]];)<ref wymaganychname=U2003/>, jesta cood najmniej2018 8r. także osób) ze stopniem doktora<ref name="U2.0"/>.
 
Dysertacja doktorska powinna stanowić oryginalne rozwiązanie problemu naukowego lub artystycznego oraz wykazywać ogólną wiedzę teoretyczną kandydata w danej [[dyscyplina naukowa|dyscyplinie naukowej]] lub artystycznej, a także umiejętność samodzielnego prowadzenia pracy naukowej lub artystycznej. Rozprawa ta jest opracowywana i pisana pod kierunkiem promotora ([[łacina|łac.]] ''promoveo'' – „posuwać, przesuwać naprzód”), którym może być samodzielny pracownik nauki, wyznaczony przez uprawnione do tego gremium. Obrona dysertacji jest publiczna, tzn. termin jej jest ogłaszany i każdy ma prawo w niej uczestniczenia oraz zadawania pytań [[doktorant]]owi dotyczących tematu [[praca dyplomowa|pracy doktorskiej]]. Formalnie przewód doktorski jest zamykany przysięgą doktorską (w której treści zawarte jest przyrzeczenie poszukiwania prawdy i niesprzeniewierzania się zasadom [[etyka|etyki]] naukowej).
Linia 20:
Wyższym stopniem naukowym jest stopień naukowy [[habilitacja|doktora habilitowanego]]. Nadawany jest w drodze przewodu habilitacyjnego, do którego może być dopuszczona osoba, która ma stopień naukowy doktora i wniosła udokumentowany ([[publikacja naukowa|publikacje naukowe]]) znaczny wkład naukowy lub artystyczny.
 
Zasady przyznawania stopnia naukowego doktora i doktora habilitowanego w Polsce do 2018 r. określała [[ustawa]] z 2003 o stopniach i tytułach (naukowych i w zakresie sztuki)<ref name=U2003>Ustawa z dnia 14 marca 2003 r. o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz stopniach i tytule w zakresie sztuki. ({{Dziennik Ustaw|2017|1789}}).</ref>, znowelizowana ustawą z 2011 r.<ref>Ustawa z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym, ustawy o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki oraz o zmianie niektórych innych ustaw. ({{Dziennik Ustaw|2011|84|455}}).</ref> Od 2018 r. obowiązuje ustawa z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce<ref name="U2.0">Ustawa z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce ({{Dziennik Ustaw|2018|1668}}).</ref>. Poprzednie polskie uregulowania nie wymagały bezwzględnie posiadania przez kandydata tytułu zawodowego magistra lub równorzędnego (choć zasada ta zazwyczaj była przestrzegana) i zdarzały się nadzwyczajne przypadki nadawania stopnia naukowego doktora osobom bez studiów wyższych (np. [[Lwowska szkoła matematyczna|matematykowi lwowskiemu]], późniejszemu profesorowi, [[Stefan Banach|Stefanowi Banachowi]]). W niektórych innych krajach również zazwyczaj do przyznania stopnia naukowego doktora potrzebny jest dyplom ukończenia uczelni wyższej.
 
== Rosja, Białoruś ==