Karol Kościuszko-Waluszyński: Różnice pomiędzy wersjami

'''Karol Kościuszko-Waluszyński''', [[Język rosyjski|ros.]] КостюшкоКарл Казимирович Косцюшко-Валюжинич (ur. [[20 kwietnia]] [[1847]], zm. 14 grudnia [[1907]] w [[Chersonez Taurydzki|Chersonezie]]) – polski [[archeolog]], jeden z inicjatorów i głównych badaczy Chersonezu.

O młodości badacza brak danych, z wyjątkiem faktu, że został on [[Zesłanie|zesłany]] na południe Rosji. Od 1888 do 1907 kierował pracami archeologicznymi w Chersonezie, najpierw bez oficjalnego tytułu kierownika, a od [[1891]] kierując nimi oficjalnie. Dokonał wówczas szeregu cennych odkryć, do których należą m.in.: „bazylika w bazylice” (odkryta w 1889), mennica (1904), baszta Zenona (1898-19071898–1907). W 1892 założył istniejące do dziś muzeum – rezerwat archeologiczny w Chersonezie. Prowadził też badania w innych miejscach [[Półwysep Krymski|Krymu]], m.in. w 1896 odkrył na cyplu Winogradnym chrześcijańską świątynię, a potem całą osadę. Autor wielu publikacji archeologicznych, w lokalnych periodykach naukowych Krymu, [[Odessa|Odessy]] i wysłanych do [[Petersburg]]a.

* Janusz Hochleitner: ''Polski badacz Chersonezu -– K. K. Kościuszko-Waluszyński. Przyczynek do twórczości naukowej''. [W:] Zbigniew Karpus, Norbert Kasparek, Leszek Kuk, Jan Sobczak (red.): ''W kraju i na wychodźstwie. Księga pamiątkowa ofiarowana Profesorowi Sławomirowi Kalembce w sześćdziesięciopięciolecie urodzin''. Toruń- – Olsztyn, 2001, s. 1048. {{ISBN|83-231-1357-2}}