Amerykańskie ruchy kontestacyjne w latach sześćdziesiątych: Różnice pomiędzy wersjami

Pod koniec lat pięćdziesiątych XX w. w środowiskach studenckich zaczął powstawać nowy typ [[lewica|ruchów lewicowych]]. Ruchy te były określane jako „nowa lewica”, w celu odróżnienia ich od tradycyjnej, „starej lewicy”. Do starej lewicy zaliczano środowiska odwołujące się do tradycyjnego odczytania [[marksizm|myśli marksistowskiej]] i [[socjalizm|socjalistycznej]]. Kładła ona nacisk na kwestie ekonomiczne, takie jak poprawa warunków życia [[proletariat|klasy robotniczej]], problem [[walka klas|konfliktu klasowego]] czy [[egalitaryzm|egalitaranego]] [[postęp społeczny|postępu społecznego]]. Nowa lewica, ukształtowana w radykalnych środowiskach studenckich, odchodziłamniejszy odnacisk kwestiikładła na kwestię stosunków klasowych i ekonomicznych, skupiając się na radykalnej zmianie kulturowej, [[prawa człowieka|prawach człowieka]]{{odn|Buhle|1990|s=517}}. W odmienny sposób niż stara lewica, traktowała pojęcie kultury, [[opresja społeczna|opresji społecznej]], [[władza|władzy]], [[ideologia|ideologii]]. ZamiastObok [[klasa społeczna|kwestii klasowych]], podejmowała przede wszystkim kwestie [[rasa człowieka|rasowe]] i [[gender]]owej{{odn|Davis|2010|s=966}}. Wpływowymi myślicielami ruchu byli [[Herbert Marcuse]], [[Louis Althusser]], [[Jean-Paul Sartre]], [[Frantz Fanon]]. Poszukiwano nowych odczytań myśli marksistowskiej, odchodzących od komunistycznej ortodoksji. Popularne były [[marksizm strukturalnystrukturalistyczny]], [[maoizm]] i [[trockizm]]{{odn|Davis|2010|s=967}}.