Pogrom lwowski (1918): Różnice pomiędzy wersjami

Według relacji świadków (m.in. dziennikarz [[Franciszek Salezy Krysiak]]) w czasie walk polsko-ukraińskich milicja żydowska informowała Ukraińców o działaniach sił polskich, a nawet ostrzeliwała walczących Polaków, być może nie mogąc odróżnić żołnierzy od pospolitych bandytów, tym bardziej że żołnierze używali wielu różnych typów umundurowania. Zwolnieni z więzień znajdowali się też w szeregach obrońców Lwowa, walcząc wcześniej z Ukraińcami. Według meldunkówkomendanta obrony Lwowa, kpt. [[Czesław Mączyński|Czesława Mączyńskiego]] meldunki i sprawozdańsprawozdania z walk, również ze strony ukraińskiej, donosiły, że Milicja Żydowska brała regularny udział w walkach przeciwko Polakom<ref>Czesław Mączyński, ''Boje lwowskie,'' t. II, Warszawa 1921, s. 5-42</ref>. Po wycofaniu się żołnierzy [[Ukraińska Armia Halicka|Ukraińskiej Armii Halickiej]] z tej części miasta, w dzielnicy żydowskiej nadal słychać było strzały, co komendant obrony Lwowa, kpt. [[Czesław Mączyński]], odebrał jako trwające walki z niedobitkami Ukraińskiej Armii Halickiej. 22 listopada, po pierwszych wieściach o rozruchach, gen. [[Bolesław Roja]] wydał rozkaz o wprowadzeniu stanu wyjątkowego i sądów doraźnych. Delegacja Żydów przekazała rozkaz Mączyńskiemu, jednakże dopiero 24 listopada został on ogłoszony i rozplakatowany<ref name=kozlowski>Maciej Kozłowski, ''Zapomniana wojna: walki o Lwów i Galicję Wschodnią 1918–1919'', Bydgoszcz: „Świadectwo”, 1999. {{ISBN|83-87531-06-5}}. s. 220, 221.</ref><ref name="lukomski">Grzegorz Łukomski, Czesław Partacz, Bogusław Polak, ''Wojna polsko-ukraińska 1918–1919''. Koszalin – Warszawa: „Adiutor”, 1994. {{ISBN|83-86123-00-1}}. s. 83–84.</ref>. Mączyński, będący działaczem silnej we Lwowie [[Narodowa Demokracja|endecji]], powoływał się później na opóźnienie drukarni, natomiast sam wydał w tym czasie odezwę „Do ludności żydowskiej miasta Lwowa”, prowokującą wojsko do samosądów i oskarżającą Żydów o akty agresji{{r|kozlowski|lukomski}}<ref>{{Cytuj |autor = Centralna Baza Judaików |tytuł = Odezwa do ludności żydowskiej we Lwowie |data dostępu = 2018-11-26 |url = http://judaika.polin.pl/dmuseion/docmetadata?id=5442&show_nav=true |język = pl}}</ref>.

W ramach przeciwdziałania rabunkom na ulice Lwowa wyruszyły specjalne polskie patrole. PośródWedług Mączyńskiego pośród aresztowanych za rabowanie sklepów żydowskich 60% stanowili Ukraińcy, 30% Polacy, 10% sami Żydzi<ref>Czesław Mączyński, ''Boje lwowskie,'' t. II, Warszawa 1921, s. 29</ref>.