Wikipedysta:Pat158/brudnopis/5: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian |
|||
Linia 13:
Statki ponownie wypłynęły w morze 22 listopada, kierując się ku koordynatom przekazanym przez wyprawę Bouveta{{odn|Cook|1899|s=350}}. Problemem stawać zaczęły się gęste mgły oraz pokrywa lodowa. 17 stycznia 1773 roku załogi przekroczyły [[koło podbiegunowe południowe]]{{odn|Cook|1899|s=356}}. Jako że nie udało się osiągnąć zamierzonego celu, a warunki pogodowe zaczęły się pogarszać, Cook podjął decyzję o zawróceniu na północ. Jednocześnie jednak statki kierować zaczęły się bardziej ku wschodowi. Temperatury – mimo szybkiego przemieszczania się ku cieplejszym strefom klimatycznym – spadły do takiego stopnia, że przez kilka dni woda na pokładzie pozostawała zamarznięta{{odn|Cook|1899|s=361}}. 8 lutego, w warunkach słabej widoczności, załoga "Resolution" utraciła kontakt z okrętem "Adventure". Po trwających kilkanaście godzin próbach ponownego dostrzeżenia drugiego statku, Cook zdecydował się płynąć dalej na północny-wschód{{odn|Cook|1899|s=363}}. Z uwagi na niesprzyjający wiatr nie powiodły się zamysły wylądowania na [[Tasmania|Tasmanii]] (znanej wówczas jako [[Ziemia van Diemena]]). Z tego powodu "Resolution" obrał kurs na [[Nowa Zelandia (archipelag)|Nową Zelandię]]{{odn|Cook|1899|s=368}}. 26 marca statek wpłynął do fiordu [[Dusky Sound]] w zachodniej części [[Wyspa Południowa (Nowa Zelandia)|Wyspy Południowej]]. Pierwszą aktywnością po osiągnięciu lądu było łowienie ryb oraz polowanie na foki{{odn|Cook|1899|s=369}}. Pobyt w Dusky Sound trwał do 30 kwietnia. W tym czasie uczestnicy wyprawy uzupełnili zapasy wody oraz żywności (dzięki polowaniom na ptaki i foki), przeprowadzili rozpoznanie dotyczące środowiska naturalnego i ukształtowania terenu w odwiedzonym miejscu, a także weszli w kontakty z niewielkimi grupkami tubylców. Zadania powyższe ułatwiły długo utrzymujące się dobre warunki pogodowe{{odn|Cook|1899|s=370-376}}.
Po opuszczeniu Dusky Sound "Resolution" skierował się ku [[Zatoka Królowej Charlotty (Nowa Zelandia)|Zatoce Królowej Charlotty]], gdzie oczekiwano spotkać załogę "Adventure". 18 maja cel został osiągnięty. Drugi statek – tak jak przewidywano – kotwiczył tam od sześciu tygodni{{odn|Cook|1899|s=383}}. Do Nowej Zelandii dotarł 7 kwietnia, wcześniej zatrzymując się na Tasmanii{{odn|Cook|1899|s=387-388}}. 7 czerwca oba statki wypłynęły w dalszą podróż na południowy wschód. 11 czerwca przekroczony został południk 180° – tym samym Cook i jego podwładni znaleźli się na półkuli zachodniej{{odn|Cook|1899|s=392}}. Niebawem rozpoczęto poszukiwania wyspy [[Pitcairn]] odkrytej w 1767 roku przez [[Philip Carteret|Philipa Cartereta]]. Z uwagi na błędne oznaczenie jej położenia przez brytyjskiego badacza, Cook nie był w stanie jej namierzyć. W międzyczasie duża część załogi barka "Adventure" zachorowała na [[szkorbut]], przez co dla dowódcy wyprawy ważniejsze od eksploracji stało się znalezienie lądu stanowiącego dobrą bazę aprowizacyjną{{odn|Cook|1899|s=395}}. Podjęto decyzję o zmianie kursu na północno-zachodni. 11 sierpnia ekspedycja dotarła do wysp [[Tuamotu]], które jednak (z uwagi na fakt, iż większość z nich to [[atol]]e) nie mogły zaspokoić potrzeb jej uczestników. Z tego też powodu, po oznaczeniu wcześniej nieopisanych wysp, wyprawa skierowała się dalej na południowy-zachód{{odn|Cook|1899|s=396}}.
15 sierpnia 1573 roku oba statki dotarły do wyspy [[Mehetia]] (wówczas znanej jako ''Osnaburg'') w archipelagu [[Wyspy Towarzystwa|Wysp Towarzystwa]]. Urządzono tam krótki postój, podczas którego wymieniono przywiezione płacidła na orzechy kokosowe, banany, [[pochrzyn]]y i inne produkty{{odn|Cook|1899|s=397-398}}. 24 sierpnia rozpoczęto trwającą dwa dni podróż do kolejnej wyspy, stanowiącej prawdziwy cel tego etapu podróży – [[Tahiti]]. Na bazę została wyznaczona zatoka [[Matavai (zatoka)|Matavai]]{{odn|Cook|1899|s=400}}.
== Następstwa ==
| |||