Unia lubelska: Różnice pomiędzy wersjami

'''Unia lubelska''' – porozumienie pomiędzy stanami [[Korona Królestwa Polskiego|Korony Królestwa Polskiego]] i [[Wielkie Księstwo Litewskie|Wielkiego Księstwa Litewskiego]] zawarte [[1 lipca]] [[1569]] na [[Sejm walny I Rzeczypospolitej|sejmie walnym]] w [[Lublin]]ie. Określana jako [[unia realna]], w odróżnieniu od poprzednich, wiążących oba państwa tylko osobą władcy ([[unia personalna]]). Została przyjęta 28 czerwca, a podpisana 1 lipca 1569, ostatecznie [[ratyfikacja|ratyfikowana]] przez króla 4 lipca 1569. Artykuł 3 potwierdzenia unii lubelskiej przez [[Zygmunt II August|Zygmunta II Augusta]] z 4 lipca 1569 roku głosił, ''iż już Królestwo polskie i Wielkie Księstwo litewskie jest jedno nierozdzielne i nierożne ciało, a także nierożna ale jedna a spolna Rzeczpospolita, która się ze dwu państw i narodów w jeden lud zniosła i spoiła''.<ref>Akta Unji Polski z Litwą: 1385-1791, wydali Stanisław Kutrzeba i Władysław Semkowicz, Kraków 1932, s. 367.</ref>W jej wyniku powstało państwo znane w historiografii jako [[Rzeczpospolita Obojga Narodów]] – ze wspólnym monarchą, herbem, [[Sejm walny I Rzeczypospolitej|sejmem]], walutą, polityką zagraniczną i obronną – zachowano odrębny skarb, urzędy, wojsko i sądownictwo.

 

 

 

[[2 lutego]] [[1386]] roku na jednym z pierwszych [[sejm Królestwa Polskiego|sejmów walnych]] w Lublinie [[Władysław II Jagiełło|Jagiełło]] został wybrany królem Polski. Część badaczy uważa decyzje tego zjazdu za pierwszą unię polsko-litewską, bowiem [[unia w Krewie|w Krewie]] spisano jedynie wstępną umowę, zawierającą warunki, jakie miał spełnić Jagiełło, by mógł objąć polski tron<ref>Anna Sochacka, Zjazdy polsko-litewskie w Lublinie i Parczewie w czasach Władysława Jagiełły, w: Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio F, Historia Vol. 41/42 (1986/1987), s. 66.</ref>.