Rewolucja francuska: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
→‎Rządy żyrondystów: powstania i komisarze, likwidacja podrozdziałów, bo tytułowe wydarzania to mniejsza część treści
Linia 184:
 
== Rządy żyrondystów ==
Żyrondyści wciąż miali największy wpływ na władzę. Koalicja antyfrancuska miała znaczny [[potencjał militarny]]. W związku z tym w lutym 1793 Konwent uchwalił [[Levée en masse|pobór 300 tys. żołnierzy]]. Na początku marca uzbrojeni chłopi zaczęli zbierać się w grupy, żeby stawiać opór poborowi na wojnę w obronie niepopularnej rewolucji. Główną przyczyną niepopularności wśród chłopstwa było aresztowania niekonstytucyjnych księży, którzy odmówili złożenia przysięgi obywatelskiej na wierność narodowi i konstytucji francuskiej. W niektórych rejonach prawie wszyscy księża odmówili złożenia przysięgi. Księża byli filarami społeczności i w [[Wandea|Wandei]] częściej niż gdzie indziej księża pochodzili ze społeczności, w których posługiwali. Niepopularność rewolucji została pogłębiona zabiciem króla, dla wielu namaszczonego przez Boga ojca narodu. Opór wobec poboru został szybko stłumiony w tych rejonach Francji, gdzie stacjonowała wystarczająca liczba wojska i Gwardii Narodowej, w tym [[Bretania|Bretanii]], w przeciwieństwie do sąsiadującej Wandei. 11 marca 1793 chłopi zajęli [[Machecoul]] i dokonali [[Masakry w MachecouMachecoul|masakry]] ponad 500 rewolucjonistów <ref name="Duncun 28">{{Cytuj stronę | url = https://www.revolutionspodcast.com/2015/03/328-provincial-revolt.html | tytuł = 3.28- Provincial Revolt | autor = Mike Duncan | data = marzec 2015 | data dostępu = 2020-01-09}}</ref> <sup>7:23 - 13:22 min.</sup>. Tak rozpoczęto '''[[wojny wandejskie]]'''. Rebelianci domagali się powrotu swoich księży i planowali przywrócić we Francji monarchię z małoletnim, internowanym w Paryżu [[Ludwik XVII Burbon|Ludwikiem XVII]] na tronie. Do tłumienia powstania oddelegowano gen. [[Jean-Baptiste Kléber|Jean-Baptiste’a Klébera]]. Zgodnie z rozkazami wymordował on znaczną części mieszkańców, w tym kobiet i dzieci. Obecnie ilość zabitych szacuje się na liczbę od 100 do 500 tysięcy<ref>{{Cytuj|autor=Andrzej Chwalba|tytuł=Historia powszechna. Wiek XIX, Warszawa 2008, s. 219|data=9.10.2017}}</ref>.
 
[[Plik:Charles-François Dumouriez.PNG|thumb|generał [[Charles François Dumouriez]]]]