Stanisław Bobiński: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m odlinkowanie dat |
|||
Linia 8:
Od 1905 w [[Socjaldemokracja Królestwa Polskiego i Litwy|Socjaldemokracji Królestwa Polskiego i Litwy]]. W 1918 był komisarzem [[Rewolucyjny Czerwony Pułk Warszawski|Rewolucyjnego Czerwonego Pułku Warszawy]] i komisarzem [[Zachodnia Dywizja Strzelców|Zachodniej Dywizji Strzelców]]. Od 1918 do 1919 był członkiem Rewolucyjnej Rady 16 Armii na Białorusi. Przewodniczący KC Związku Zawodowego Robotników Rolnych Litwy i Białorusi. W 1920 członek [[Tymczasowy Komitet Rewolucyjny Polski|Tymczasowego Komitetu Rewolucyjnego Polski]] ds. rolnictwa. Uczestnik III Kongresu Kominternu w czerwcu–lipcu 1921. W latach 1922–1924 profesor filozofii marksistowskiej i rektor Uralskiego Uniwersytetu im. A. M. Gorkiego w [[Jekaterynburg]]u, od [[1925]] członek Biura Polskiego przy [[Komitet Centralny Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego|Komitecie Centralnym]] [[Komunistyczna Partia Związku Radzieckiego|RKP(b)/WKP (b)]] (w latach 1918–1920 sekretarz Biura). W latach 1926–1928 był zatrudniony jako pracownik naukowy Akademii Komunistycznej w Moskwie. Od 1925 do 1927 był kierownikiem szkoły partyjnej w Kraskowie pod Moskwą. Działacz [[Komunistyczna Partia Polski|KPP]], m.in. w 1921 i 1925–1926 był członkiem przedstawicielstwa KC KPP w Komitecie Wykonawczym [[Międzynarodówka Komunistyczna|Kominternu]] (IKKI). Brał udział w III Zjeździe KPP w styczniu–lutym 1925 pod Moskwą i IV Konferencji KPP w listopadzie–grudniu 1925 w Moskwie.
Już w [[Lata 30. XX wieku|latach 30 XX w.]] oskarżany o [[luksemburgizm]], [[15 czerwca]] [[1937]] (w okresie [[wielki terror (ZSRR)|Wielkiego Terroru]]) został aresztowany przez [[NKWD]]. Proces odbył się w Moskwie [[20 września]] [[1937]] r. Bobiński został oskarżony o uczestnictwo w [[Polska Organizacja Wojskowa|Polskiej Organizacji Wojskowej]], w ramach której miał prowadzić na terenie ZSRR działalność szpiegowską na rzecz polskiego wywiadu i wiedzieć o zamachach terrorystycznych członków organizacji POW. Po 20-minutowym procesie [[Kolegium Wojskowe Sądu Najwyższego ZSRR]] skazało Bobińskiego na najwyższy wymiar kary – rozstrzelanie i konfiskatę mienia. Zgodnie z obowiązującym dekretem z [[1 grudnia]] [[1934]] r. (dekret wydano w dniu zabójstwa Kirowa – a przewidywał natychmiastowe wykonanie wyroków śmierci wobec skazanych za działalność terrorystyczną) – wyrok został wykonany zaraz po zakończonym procesie – 20 września 1937. [[Kremacja|Skremowany]] w krematorium na [[Cmentarz Doński|Cmentarzu Dońskim]], prochy pochowano anonimowo.
Zrehabilitowany przez Kolegium Wojskowe Sądu Najwyższego ZSRR 29 września 1955.
| |||