Nikotyna: Różnice pomiędzy wersjami

Nikotynawielkości jestnarażenia dośćzawodowego. silną|czasopismo neurotoksyną{{fakt= Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy |data = 2007 |numer = 2(52)}}</ref>. Stosuje się ją m.in. w mieszankach z innymi związkami jako [[Insektycydy|środek owadobójczy]]. Dawka [[Dawka śmiertelna|LD50]] to ok. 1–1,5 mg/kg masy ciała. Zawartość nikotyny w [[tytoń (produkt)|tytoniu]] [[papieros]]owym jest rzędu 1–2% suchej masy{{r|doi10.1021/jf990050r-s3713-3717|doi10.1021/jf062486-s1097-1102}}, natomiast w dymie papierosowym rzędu 0,2–1 mg/papieros (w zależności od rodzaju i marki papierosów).

{{fakt|Palenie papierosów prowadzi do podwyższenia poziomu [[dopamina|dopaminy]] w [[Kresomózgowie|mózgu]], co jest efektem charakterystycznym dla wielu substancji uzależniających|data=2011-10}}.

{{fakt|Nazwa nikotyny pochodzi od nazwiska [[Francja|francuskiego]] lekarza, [[Jean Nicot|Jeana Nicota]], który w XVI wieku zalecał tytoń jako [[lek]]. Nikotyna została pierwszy raz wyizolowana w 1828 roku, jej chemiczna budowa odkryta w roku 1843, a otrzymana została po raz pierwszy w 1904 roku<ref>{{Cytuj |autor = Budzianowski, Jaromir. |tytuł = Tytoń - niegdyś roślina lecznicza : czy zawiera substancje o właściwościach leczniczych? |data =2016 2013 |data dostępu = 2020-0401-23 |oclc = 999063388 |url = http://worldcat.org/oclc/999063388}}</ref>.