Karabin samopowtarzalny: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne merytoryczne, drobne redakcyjne, ilustracja |
m drobne stylistyczne |
||
Linia 2:
'''Karabin samopowtarzalny''' – długa [[Broń indywidualna|indywidualna]] [[broń samopowtarzalna]]. [[Karabin]] lub [[karabinek (broń)|karabinek]], w którym po strzale następuje automatyczne przeładowanie, posiadający mechanizm spustowy umożliwiający strzelanie wyłącznie ogniem pojedynczym.
Zasada działania karabinu samopowtarzalnego jest najczęściej oparta na odprowadzaniu gazów prochowych przez boczny otwór lufy, ale
Pierwsze prototypy karabinów samopowtarzalnych konstruowano już na przełomie XIX i XX wieku. Pierwszym seryjnie produkowanym karabinem tego typu był [[Karabin Mondragón M1908|Mondragón M1908]], przyjęty na wyposażenie armii meksykańskiej. Była to jednak konstrukcja bardzo nieudana i podatna na zacięcia<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko =Erenfeicht | imię =Leszek | tytuł =Ilustrowana Encyklopedia - Broń Strzelecka XX Wieku | wydawca = Espadon| miejsce =Warszawa | rok = 1995| strony = 18| isbn = }}</ref><ref>{{Cytuj książkę | nazwisko =Fitzsimons | imię =Bernard | tytuł =Illustrated Encyclopedia of Weapons and Warfare |tom =18| wydawca =Phoebus Publishing Company | miejsce = Londyn |rok = 1978| strony =1933-1934, 2223 | isbn = }}</ref>. Kolejnym, bardziej udanym karabinem samopowtarzalnym był francuski [[Karabin RSC Mle 1917|RSC Mle 1917]], używany w czasie [[I wojna światowa|I wojny światowej]] i wyprodukowanym w liczbie 86 tys. sztuk. Broń samopowtarzalna w tym okresie, nie przyjęła się jednak na większą skalę, ponieważ jej produkcja była droga i skomplikowana, a karabiny tego typu wymagały starannej obsługi.
| |||