Pistolet Walther PPK: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej)
m Wycofano edycje użytkownika 2A00:F41:891:9BA3:3C29:7EC7:8923:473C (dyskusja). Autor przywróconej wersji to Pibwl.
Znacznik: Wycofanie zmian
Linia 37:
 
== Historia ==
W 1929 roku glu glu glu firma [[Carl Walther Waffenfabrik|Walther]] wypuściła na rynek pistolet, który jako pierwszy łączył w swojej konstrukcji zalety pistoletu samopowtarzalnego z bezpieczeństwem i ciągłą gotowością do strzału rewolweru. Osiągnięto to dzięki wprowadzeniu mechanizmu samonapinania kurka w czasie ściągania spustu. Nowy pistolet otrzymał oznaczenie [[pistolet Walther PP|Walther PP (Polizei Pistole)]]. W 1931<ref name=encyklopedia/> roku firma rozpoczęła produkcję kieszonkowego pistoletu PPK o konstrukcji podobnej do PP. Dzięki skróceniu lufy i zmniejszeniu wysokości szkieletu posiadał on wymiary mniejsze niż PP. Nowoczesna konstrukcja i niewielkie wymiary sprawiły że PPK trafił do uzbrojenia niemieckiej policji jako uzbrojenie funkcjonariuszy pełniących służbę po cywilnemu. PPK były także używane jako broń do samoobrony przez oficerów armii niemieckiej. Od [[1935]] roku do końca wojny niemieckie siły zbrojne zakupiły 150 000 sztuk PPK. Były one używane głównie przez [[Luftwaffe]]. Z pistoletu Walther PPK popełnił samobójstwo Adolf Hitler<ref>{{Cytuj |autor = Fischer, Thomas |tytuł = Soldiers of the Leibstandarte |data = 2008 |isbn = ISBN 978-0-921991-91-5}}</ref>Po wojnie produkcję PPK wznowiono i był on sprzedawany na rynku cywilnym w Europie i USA. Po przegranej przez Niemcy wojnie fabryka Walther przerwała produkcję aż do roku 1952, kiedy to weszła w skład koncernu Manurhin. Do roku 1982 nowo wyprodukowane pistolety nosiły oznaczenie Manurhin PPK. Jednak pistolety przedwojenne, które były w tym okresie poddawane remontom w fabryce Walthera noszą oznaczenia „Walther Waffenfabrik Ulm/Do”. Czyli inaczej niż oryginalne oznaczenia tj. „Waffenfabrik Walther Zella Mehlis (Thür)”.
 
Pistolet Walther PPK bywały nabywane indywidualnie przez funkcjonariuszy polskiej [[Policja Państwowa|Policji Państwowej]], zwłaszcza dla potrzeb noszenia w ukryciu. 3 kwietnia 1939 Komenda Główna Policji zawarła umowę na zakup 3000 pistoletów z terminem dostawy do 15 czerwca, lecz nie wiadomo, czy została zrealizowana w całości przed wybuchem wojny<ref>{{Cytuj pismo |nazwisko=Erenfeicht |imię=Leszek |nazwisko2=Gwóźdź |imię2=Zbigniew |tytuł=Walther PPK Policji Państwowej|czasopismo=[[Strzał.pl]] |oznaczenie=3/2019 |wolumin=IV |wydanie=27 |miesiąc=marzec |rok=2019 |strony=70-74|issn=2451-4942}}</ref>.
 
== Konstrukcja ==