Klemens Krzyżagórski: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
WP:SK, zbędne powtórzenie
za BN
Linia 5:
W latach 1949–1951 studiował na Wydziale Dyplomatyczno-Konsularnym i w Międzywydziałowym Studium Dziennikarskim [[Akademia Nauk Politycznych w Warszawie|Akademii Nauk Politycznych w Warszawie]]. W latach 1951–1957 był współpracownikiem dziennika „[[Gazeta Robotnicza]]”, w latach 1956–1957 tygodnika „[[Nowe Sygnały]]”, latach 1959–1960 miesięcznika „[[Odra (miesięcznik)|Odra]]”, a w latach 1961–1964 ponownie „Gazety Robotniczej”. W 1965 został kierownikiem redakcji programów artystycznych [[TVP3 Wrocław|Telewizji Wrocław]], od 1967 do 1972 był redaktorem naczelnym „Odry”, w latach 1972–1973 współpracował z „[[Polityka (tygodnik)|Polityką]]”. od 1974 do 1979 kierował białostockim miesięcznikiem „[[Kontrasty]]”, w którym był uważany za „mecenasa” młodych reporterów. W latach 1975-1978 był także wiceprezesem Klubu Reportażu [[Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich|Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich]] (SDP). Od 1979 do grudnia 1981 kierował działem literatury faktu i socjologii kultury ''Miesięcznika Literackiego.
 
W listopadzie 1980 został przewodniczącym Komisji Interwencyjnej SPD, a w marcu 1981 redaktorem naczelnym pisma SPD „Prasa Polska” (tę drugą funkcję pełnił do 1985). Po ogłoszeniu stanu wojennego poparł władze komunistyczne i został w marcu 1982 prezesem nowo powstałego Stowarzyszenia Dziennikarzy PRL (do 1987){{r|ZP}}. Był także członkiem Narodowej Rady Kultury (1982-1990) i Rady Prasowej przy Prezesie Rady Ministrów (1984-1989). W 1982 kierował działem socjologii kultury tygodnika „[[Tu i Teraz (tygodnik)|Tu i Teraz]]” (1985 redaktor naczelny). W 1985 został redaktorem naczelnym warszawskiej „[[Kultura (1963–19811985-1990)|Kultury]]”, od 1987 do stycznia 1990 kierował miesięcznikiem „[[Literatura (miesięcznik)|Literatura]]”.
 
Był autorem scenariuszy teatralnych ''Powrót Albertusa'' (1966), ''Niech żyje król'' (1966) oraz autorem tomu reportaży ''Kłopoty z ciałem'' (1969), współpracował jako konsultant programowy z teatrami lalek w Wałbrzychu, Wrocławiu i Białymstoku. W latach 1979-1981 był członkiem Rady Wydziału lalkarskiego PWST w Białymstoku.