Christian Olsson: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m drobne merytoryczne |
Emptywords (dyskusja | edycje) lit. |
||
Linia 43:
Olsson to jeden z najbardziej utytułowanych trójskoczków w historii tej konkurencji. Swoją karierę rozpoczął jednak od [[skok wzwyż|skoku wzwyż]], w którym zdobył złoty medal na [[Mistrzostwa Europy Juniorów w Lekkoatletyce 1999|mistrzostwach Europy juniorów w 1999]] w [[Ryga|Rydze]]. Na tych samych mistrzostwach wywalczył srebrny medal w trójskoku. Później medale zdobywał w tej ostatniej konkurencji. Startował na [[Letnie Igrzyska Olimpijskie 2000|igrzyskach olimpijskich w 2000]] w [[Sydney]], ale odpadł w eliminacjach. Zwyciężył na [[Młodzieżowe Mistrzostwa Europy w Lekkoatletyce 2001|młodzieżowych mistrzostwach Europy w 2001]] w [[Amsterdam]]ie. W tym samym roku zdobył swój pierwszy medal na imprezie międzynarodowej seniorów – był to srebrny medal [[Mistrzostwa Świata w Lekkoatletyce 2001|mistrzostw świata]] w [[Edmonton]]. W 2002 zdobył tytuły mistrzowskie na [[Halowe Mistrzostwa Europy w Lekkoatletyce 2002|halowych mistrzostwach Europy]] w [[Wiedeń|Wiedniu]] oraz na [[Mistrzostwa Europy w Lekkoatletyce 2002|mistrzostwach Europy]] w [[Monachium]]. W 2003 zwyciężył na [[Halowe Mistrzostwa Świata w Lekkoatletyce 2003|halowych mistrzostwach świata]] w [[Birmingham]] oraz na [[Mistrzostwa Świata w Lekkoatletyce 2003|mistrzostwach świata]] w [[Saint-Denis (Seine-Saint-Denis)|Saint-Denis]].
Obronił tytuł mistrzowski na [[Halowe Mistrzostwa Świata w Lekkoatletyce 2004|halowych mistrzostwach świata w 2004]] w [[Budapeszt|Budapeszcie]]. Skokiem na odległość 17,83 m wyrównał wówczas [[Halowe rekordy świata w lekkoatletyce|halowy rekord świata]] i ustanowił [[Halowe rekordy Europy w lekkoatletyce|halowy rekord Europy]]. Ukoronowaniem jego kariery był tytuł mistrza olimpijskiego zdobyty
W 2005 nie startował w zawodach z powodu kontuzji [[stopa człowieka|stopy]], ale po przerwie powrócił do wysokiej formy, zdobywając tytuł [[Mistrzostwa Europy w Lekkoatletyce 2006|mistrza Europy 2006]] w Göteborgu. Na początku 2007 doznał kolejnej kontuzji. Wygrał meeting Golden League w Saint-Denis w tym roku, ale musiał wycofać się przed [[Mistrzostwa Świata w Lekkoatletyce 2007|mistrzostwami świata]] w [[Osaka|Osace]] z powodu kolejnej kontuzji. W 2008 miał tylko jeden występ w zawodach, a i to go nie ukończył. Mimo że nie startował na [[Letnie Igrzyska Olimpijskie 2008|igrzyskach olimpijskich w Pekinie]], na prośbę reprezentacji szwedzkiej był jej chorążym podczas ceremonii otwarcia igrzysk.
| |||