Miłość i nienawiść (film 1935): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
AndrzeiBOT (dyskusja | edycje)
m Poprawiam ujednioznacznienia (plus drobne typograficzne)
m WPCleaner v2.02 - Popr. błędy z WP:CHECK (Link wewnętrzny zapisany jako zewnętrzny)
Linia 30:
'''Miłość i nienawiść''' ([[język rosyjski|ros.]] Любовь и ненависть, ''Lubow´ i nienawist´'') – [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|radziecki]] film dramatyczny z [[1935 w filmie|1935]] roku w reżyserii Albierta Gendelsztejna.
 
Film opowiada o trudnym roku [https://pl.wikipedia.org/wiki/Wojna_domowa_w_Rosji[Wojna domowa w Rosji#1919_rok |1919]] posługując się skromnym przykładem życia małej osady górniczej w [[Donieckie Zagłębie Węglowe|Donbasie]], gdzie po wymarszu na front mężczyzn, którzy zasilili szeregi [[Armia Czerwona|Armii Czerwonej]], pozostały tylko kobiety. Nastały bezlitosne rządy [[Biali (Rosja)|białych]]. Uruchamiają oni szyb, zmuszając kobiety do ciężkiej, wyczerpującej pracy<ref>[[Wojciech Wierzewski]], ''Między klasyką a nowym kinem'', Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1981, s. 51.</ref>.
 
Film posługuje się częściowo stylem poetyckim, charakterystycznym dla minionego okresu. W przeciwieństwie jednak do poprzednich symboli prezentuje wyraźne realia i fakty. Odwrót Czerwonoarmistów sygnalizują sceny wydobywania na deszczu armat i taboru z bagniska. Dramat ludzkiej rozłąki sugerują fotografie rodzinne wiszące w domach opuszczonych kobiet. Poprzez zabrudzone węglowym mułem szmaty od wysiłku cieknie karmiącym matkom mleko. Bez tej pracy nie mogłyby jednak wyżywić swoich dzieci. Film ukazuje znamiona okrucieństwa charakterystyczne dla ówczesnego burzliwego okresu, stosując elementy zaczerpnięte niczym na wzór z kina [[Miklós Jancsó|Miklósa Jancsó]] (m.in. scena, w której wziętego do niewoli czerwonoarmistę "biały" jeździec wpędza najpierw w nurt rzeki, by po chwili powalić go z bliska strzałem w kark obrazuje bezwzględność i okrucieństwo)<ref>Wojciech Wierzewski, ''Między klasyką a nowym kinem'', Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1981, s. 51-52.</ref>.