'''Lew (Chaim-Leiba) Jakowlewicz Sternberg''' ({{w języku|RU|Лев (Хаим-Лейб) Я́ковлевич Ште́рнберг}}; ur. {{data|1861-5-3}} w [[Żytomierz]]u, zm. [[14 sierpnia]] [[1927]] w [[Możajsk]]u) – rosyjski etnograf.
W latach 1889–1897 badał plemiona [[Niwchowie|Niwchów]], [[Orokowie|Oroków]] i [[Ajnowie|Ajnów]] na wyspie [[Sachalin]]. Działał aktywnie w żydowskich marksistowskich organizacjach społecznych. Studiował fizykę i matematykę na Uniwersytecie Petersburskim, następnie prawo na Uniwersytecie w Noworosyjsku. Był jednym z wczesnych aktywistów marksistowskich, zrzeszonych w organizacji [[Narodnaja Wola]]. Został aresztowany 27 kwietnia 1886 r. za członkostwo w Narodnej Woli, uznanej za terrorystyczną organizację antycarską, spędził trzy lata w więzieniu w [[Odessa|Odessie]], po czym został zesłany na 10 lat do karnej kolonii na Sachalinie. Z Odessy wyruszył 19 marca 1889, do Aleksandrowska na Sachalinie przybył 19 maja 1889 r., spotkał tam [[Bronisław Piłsudski|Bronisława Piłsudskiego]]. Przebywając na zesłaniu walczył o prawa zesłańców oraz ludności tubylczej, co sprowokowało władze do umieszczenia go w odległej kolonii w [[Wiachtu]], 100 km na pn od Aleksandrowska. Tam zaczął on swoje pierwsze obserwacje Niwchów, Oroków i Ajnów. Był znaczącą postacią w nowej podówczas dyscyplinie nauki – etnografii. Po rewolucji październikowej, w 1917 r. zorganizował wraz z [[Władimir Bogoraz|Władimirem Bogorazem]] centrum etnograficzne na [[Petersburski Uniwersytet Państwowy|Uniwersytecie Petersburskim]].
