Erich Koch: Różnice pomiędzy wersjami

Uniknąwszy schwytania przez [[Rosjanie|Rosjan]], ukrywał się do 1949, kiedy został schwytany przez [[Brytyjczycy|Brytyjczyków]] w [[Hamburg]]u (podawał się wówczas za byłego majora rezerwy, Rolfa Bergera). Mimo nalegań [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]], został wydany nie Związkowi Radzieckiemu, a [[Polska Rzeczpospolita Ludowa|Polsce]]. Proces, który rozpoczął się dopiero latem 1958, zakończył się uznaniem go winnym śmierci około 400 000 Polaków (zbrodnie na Ukrainie nie były brane pod uwagę) i wyrokiem kary śmierci z 9 maja 1959.

Wyroku jednak nigdy nie wykonano, a Koch zmarł śmiercią naturalną w wieku 90 lat, bo przez 25 lat pobytu w więzieniu w Barczewie utrzymywał wagę ciała poniżej 50 kilogramów, więc lekarze nie mogli uznać go za zdrowego, co było niezbędne do wykonania wyroku <ref>Według dokumentów, do których dotarli dziennikarze „[[Rzeczpospolita (gazeta)|Rzeczpospolitej]]”, przyczyną decyzji o niewykonaniu na nim wyroku śmierci miało być przekonanie polskiego i sowieckiego aparatu bezpieczeństwa o tym, że uda się od Kocha wydobyć tajemnice „[[Bursztynowa Komnata|Bursztynowej Komnaty]]”, które miał on rzekomo znać (zob. artykuł w „Rzeczypospolitej”: [http://www.rp.pl/artykul/260747.html „Jak SB i KGB tropiły Bursztynową Komnatę”]), choć oficjalnie uzasadniano ją chorobą skazanego.</ref>.