Bitwa na Kulikowym Polu była rozstrzygającym starciem, trwającej od [[1375]] roku, wojny [[Dymitr Doński|Dymitra Dońskiego]] z [[Mamaj]]em – faktycznym (choć nieformalnym) przywódcą zachodniej części [[Złota Orda|Złotej Ordy]], nazywanej Ordą Dońską lub Ordą Mamaja, któryktóra walczyłwalczyła z [[Tochtamysz|Tochtamyszem]] władcą Złotej Ordy. W ten sposób Dymitr Doński, władca księstwa moskiewskiego, będącegobędący lennikiem Złotej Ordy, stał na stronie Tochtamysza. Dwa lata wcześniej w [[1378]] Dymitr rozbił w [[Bitwa nad Wożą|bitwie nad Wożą]] jednego z wodzów Mamaja – Biegicza. Następny rok Mamaj wykorzystał na zorganizowanie antymoskiewskiej koalicji, do której wciągnął [[Wielkie Księstwo Litewskie]] od dawna walczące z [[Wielkie Księstwo Moskiewskie|Wielkim Księstwem Moskiewskim]] (a dodatkowo podburzone przyjęciem przez Dymitra dwóch skłóconych z [[Władysław II Jagiełło|Jagiełłą]] Olgierdowiczów) i księcia [[riazań]]skiego Olega, również toczącego niegdyś wojny z Dymitrem. Wyprawę zaplanowano na przełom sierpnia i września [[1380]] roku. Wojska sojuszników miały się spotkać [[1 września]] nad [[Oka (dopływ Wołgi)|Oką]]. Pragnąc do tego nie dopuścić, Dymitr ruszył ze swoimi wojskami na południe przeciwko Tatarom, którym przewodził osobiście [[Mamaj]]. Do spotkania wrogich armii doszło [[8 września]] 1380 na równinie nad [[Don]]em, tzw. Kulikowym Polu.
