Jerzy Hajdukiewicz: Różnice pomiędzy wersjami

Po powrocie do Polski pracował jako lekarz w szpitalach w [[Gdańsk]]u (1947–1948) i Krakowie (1948–1954) oraz w zakopiańskich sanatoriach na [[Bystre (Zakopane)|Bystrem]] i w [[Kuźnice (Zakopane)|Kuźnicach]] (1954–1978). Aktywnie działałDziałał w [[Klub Wysokogórski|Klubie Wysokogórskim]], m.in. prezesując kołom w Krakowie (1951) oraz Zakopanem (1954–1959). W uznaniu swych zasług otrzymał honorowe członkostwo Klubu oraz [[Polski Związek Alpinizmu|Polskiego Związku Alpinizmu]]. Od 1950 roku był członkiem [[Tatrzańskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe|Tatrzańskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego]], a następnie [[Górskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe|Górskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego]]. W 1969 roku został wybrany prezesem Grupy Tatrzańskiej GOPR, a w latach 1974–1976 pełnił funkcję Prezesa Rady Naczelnej GOPR. Ponadto, w latach 1973–1978 był lekarzem naczelnym GOPR. Uczestniczył w wielu akcjach ratowniczych w kraju i za granicą (Alpy, Himalaje). Szkolił taterników i ratowników górskich, współpracował z międzynarodowymi organizacjami ratownictwa górskiego.