'''Kalistrat Salia''', [[język gruziński|gruz.]] კალისტრატე სალია, [[język rosyjski|ros.]] Калистрат Салиа (ur. [[18 lipca]] [[1901]] w rosyjskiej [[Gruzja|Gruzji]], zm. w [[1986]]) – gruziński emigracyjny historyk, literaturoznawca, pisarz i publicysta, działacz narodowy
Studiował na uniwersytetach w [[Zugdidi]] i [[Chaszuri]]. W roku 1920 ukończył uniwersytetstudia na uniwersytecie w [[Tbilisi|Tyflisie]]. Po zajęciu Gruzji przez wojska bolszewickie pod koniec lutego 1921 roku, wyjechał do [[Niemcy|Niemiec]]. Ukończył filologię niemiecką na uniwersytecie w [[Berlin]]ie. W roku 1924 przeniósł się do [[Francja|Francji]]. W 1927 ukończył studia na uniwersytecie w [[Paryż]]u. Pod koniec lat trzydziestych jako przedstawiciel [[Gruzińska Partia Narodowo-Demokratyczna|Gruzińskiej Partii Narodowo-Demokratycznej]] wszedł w skład [[Gruziński Komitet Narodowy|Gruzińskiego Komitetu Narodowego]]. Wiosną 1942 roku brał udział w [[Konferencja w hotelu Adlon w Berlinie (1942)|konferencji w berlińskim hotelu "Adlon"]]. Po zakończeniu [[II wojna światowa|II wojny światowej]] założył w 1948 roku w Paryżu międzynarodowe czasopismo pt. "Bedi Kartlisa. Revue de Kartvélologie", specjalizujące się w gruzińskiej historii. Był autorem licznych artykułów w prasie emigracyjnej. Napisał kilka książek poświęconych historii i literaturze [[Gruzja|Gruzji]]. Jego praca z 1980 roku zatytułowana "Histoire de la nation géorgienne" zdobyła nagrodę literacką [[Francuska Akademia Nauk|Francuskiej Akademii Nauk]].
