Franciszek Onufry Bieliński: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Mathiasrex (dyskusja | edycje) kat., drobne merytoryczne |
drobne redakcyjne, drobne techniczne, int. |
||
Linia 11:
|dynastia =
|rodzina = [[Bielińscy herbu Junosza]]
|data urodzenia =
|miejsce urodzenia =
|data śmierci =
|miejsce śmierci = [[Warszawa]]
|ojciec = [[Michał Bieliński]]
Linia 26:
}}
'''Franciszek Onufry Bieliński''' [[Junosza (herb szlachecki)|herbu Junosza]], inna forma nazwiska: ''Biliński'', pseud.: ''Bezimienny autor''
== Życiorys ==
Syn [[Michał Bieliński|Michała]], wojewody chełmińskiego, i Tekli z Pepłowskich. Był bratankiem (synowcem) [[Franciszek Bieliński (marszałek wielki koronny)|Franciszka Bielińskiego]], [[marszałek wielki koronny|marszałka wielkiego koronnego]]. Był ojcem [[Tekla Teresa Łubieńska|Tekli Łubieńskiej]]. W domu otrzymał staranne wykształcenie. W roku 1757 został starostą [[Garwolin|garwolińskim]] i [[osieck]]im, 5 lat później (1762) [[starosta|starostą]] [[czersk]]im, a wkrótce potem starostą [[sztum]]skim. W roku 1763 uczestniczył w poselstwie do Francji. Po powrocie do kraju ożenił się z Krystyną Sanguszkówną i zaczął czynić starania o powiększenie swych dóbr.
Był elektorem [[Stanisław August Poniatowski|Stanisława Augusta Poniatowskiego]] z [[ziemia czerska|ziemi czerskiej]] w
W
Jako jeden z pierwszych nawiązał kontakt z [[Komisja Edukacji Narodowej|Komisją Edukacji Narodowej]], przedstawiając swe projekty reformy szkolnictwa. Od roku 1776, już jako jej członek, zajął się porządkowaniem funduszu edukacyjnego. Popierał rozwój oświaty, nie tylko dla [[Szlachta w Polsce|szlachty]], ale dla wszystkich [[Stan (zbiorowość społeczna)|stanów]], także oświaty kobiet. Był rzecznikiem nowoczesnych programów kształcenia, z polskim językiem wykładowym. Wraz z pedagogami ks. [[Antoni Popławski|Antonim Popławskim]], i ks. [[Adolf Kamieński|Adolfem Kamieńskim]] opracował projekt pt. „Rady i uwagi co do nowego urządzenia szkół narodowych”, w którym pojawiły się postulaty napisania nowych książek do nauczania w języku polskim dzięki czemu przyczynił się do powstania [[Towarzystwo do Ksiąg Elementarnych|Towarzystwa do Ksiąg Elementarnych]]{{odn|Antoni Karbowiak|1893}}{{odn|Antoni Karbowiak|1905}}.
W roku
Był członkiem [[Rada Nieustająca|Rady Nieustającej]] w latach
W [[insurekcja kościuszkowska|powstaniu kościuszkowskim]] uczestniczył jako komisarz porządkowy stężycki, a wkrótce jako generalny komisarz prowiantowy i [[wikt:furaż|furażowy]] Wojsk Rzeczypospolitej z rangą generała majora (od 22 sierpnia 1794). Organizował zaopatrzenie i uzbrojenie sił zbrojnych; faktycznie główny [[kwatermistrz]] armii. Następnie stał na czele Komisariatu Generalnego powołanego przez [[Tadeusz Kościuszko|Kościuszkę]] [[6 września]] [[1794]] do kontroli zaopatrzenia wszystkich [[dywizja|dywizji]] rozlokowanych pod [[Warszawa|Warszawą]].
Otrzymał [[Order Świętego Stanisława]] w
== Twórczość ==
Linia 69:
{{Kontrola autorytatywna}}
{{SORTUJ:Bieliński, Franciszek Onufry}}
[[Kategoria:Asesorowie Kompanii Uprzywilejowanej Manufaktur Wełnianych]]
[[Kategoria:Bielińscy herbu Junosza|Franciszek Bieliński]]
|