Radymno: Różnice pomiędzy wersjami

Po długich walkach o przyczółek mostowy i wysadzeniu obydwu mostów (kolejowego i drogowego) 20 września 1914 załoga przyczółka dowodzona przez mjr. Szabo wycofała się do Przemyśla<ref>Jan Rożański: ''Twierdza Przemyśl''. Rzeszów 1983, s. 31.</ref>. Po krótkiej obecności wojsk rosyjskich, w wyniku [[Bitwa pod Radymnem|bitwy pod Radymnem]] stoczonej 23–25 maja 1915 przez rosyjską 3 Armię gen. piech. Leonida Lesza i niemiecko-austriacką 11 Armią gen. [[August von Mackensen|Augusta von Mackensena]], miasto zostało bardzo zniszczone<ref>Zob. szerzejwięcej: Zbigniew Moszumański: ''Działania wojenne na ziemi radymniańskiej w XX wieku'', w: {{Cytuj książkę|autor=Bogusława Januszko|tytuł=Skołoszów moja mała Ojczyzna|data=2007|wydawca=Techgraf|miejsce=Łańcut|autor2=Barbara Hałas [red.]|strony=63–71}}</ref>.

Po kryzysie przysięgowym w Legionach Polskich i dyslokowaniu pod koniec sierpnia i na początku września 1917 Polskiego Korpusu Posiłkowego w rejon Przemyśl–Żurawica–Radymno, w Radymnie stacjonował Sztab 1 pułkuPułku artyleriiArtylerii (w radymniańskim ratuszu) oraz warsztaty artyleryjskie i składy, w skołoszowskim folwarku – II dywizjon armat, w Wysocku – I dywizjon armat, w Sośnicy – I dywizjon haubic, a kolumny amunicyjne w Tuczempach, Ostrowie, Wietlinie i Łazach. Pod koniec października i na początku listopada 1917 r. pułk przeniesiono do Przemyśla<ref>Zob. szerzejwięcej: Zbigniew Moszumański: ''Od kryzysu przysięgowego do Rarańczy (1 Pułk Artylerii Polskiego Korpusu Posiłkowego)'', „Rocznik Przemyski” 2008, t. XLIV, z. 1, ''Historia Wojskowości'', s. 145–174.</ref>.

Od 1933 w Radymnie stacjonował [[Jednostki taborowe Wojska Polskiego|10 dywizjonDywizjon taborówTaborów]]. Zgodnie z planem mobilizacyjnym „W2” pod koniec sierpnia i na początku września 1939 dywizjon mobilizował dla<ref>Ryszard Rybka, Kamil Stepan, ''Najlepsza broń. Plan mobilizacyjny „W” i jego ewolucja'', Warszawa 2010, s. 547–548.</ref>:

W czasie [[kampania wrześniowa|kampanii wrześniowej]] 10 września 1939 walkę z niemieckim Oddziałem Wydzielonym 4 Dywizji Lekkiej o przeprawę na [[San]]ie w Radymnie stoczyła Grupa „Jarosław” ppłk. Jana Wójcika wspierana przez pododdziały [[10 Brygada Kawalerii|10 Brygady Kawalerii]] płk. [[Stanisław Maczek|Stanisława Maczka]]<ref>Zob. szerzejwięcej: Zbigniew Moszumański: ''Obrona Radymna w 1939 r.'', „Rocznik Przemyski” 2004, t. XL, z. 1, ''Historia Wojskowości'', s. 161–170.</ref>.