Końcówka fleksyjna: Różnice pomiędzy wersjami

'''Końcówka fleksyjna''' – [[morfem]] końcowy [[wyraz]]u w [[języki fleksyjne|językach fleksyjnych]], podlegający wymianie w drodze [[Koniugacja (językoznawstwo)|koniugacji]] lub [[deklinacja (językoznawstwo)|deklinacji]]. Określa funkcję [[Syntaktyka (językoznawstwo)|składniową]] wyrazu w [[wypowiedzenie|wypowiedzeniu]]<ref>{{Cytuj |autor = Renata Grzegorczykowa |tytuł = Gramatyka współczesnego języka polskiego. Morfologia |wydawca = Państwowe Wydawnictwo Naukowe |miejsce = Warszawa |data = 1999 |s=76}}</ref>. Końcówka fleksyjna, w odróżnieniu od luźnych [[Przyrostek|sufiksów]] w [[Aglutynacyjność|językach aglutynacyjnych]], bardzo często określa kilka [[kategoria gramatyczna|kategorii gramatycznych]] jednocześnie. Przykładowo końcówka ''-ę'' w wyrazie ''idę'' wyraża pierwszą [[osoba (językoznawstwo)|osobę]], [[liczba pojedyncza|liczbę pojedynczą]] i [[Czas (językoznawstwo)|czas]] teraźniejszy. Ścisłe rozróżnienie morfemów gramatycznych (w tym końcówek fleksyjnych) i słowotwórczych nie zawsze jest możliwe<ref>{{Cytuj |autor=Alicja Nagórko |tytuł = Zarys gramatyki polskiej |wydawca = Państwowe Wydawnictwo Naukowe |miejsce = Warszawa |data = 2007 |isbn = 978-83-01-15390-8|s=71}}</ref>.