Jan Szatsznajder: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
kat. |
drobne redakcyjne |
||
Linia 4:
W marcu [[1940]] próbował przedostać się z Warszawy do Francji, ale w okolicach [[Worochta|Worochty]] na [[Huculszczyzna|Huculszczyźnie]], w pobliżu dawnej granicy polsko-węgierskiej, schwytany został przez strażników [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|sowieckich]] i trafił do więzienia, a potem z wyrokiem do [[Gułag|łagru]] na [[Strefa podbiegunowa|Dalekiej Północy]] [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]].
Po utworzeniu przez gen. [[Władysław Anders|Władysława Andersa]] oddziałów [[Polskie Siły Zbrojne w ZSRR (1941–1942)|Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR]] trafił do wojska: był potem w [[2 Korpus Polski (PSZ)|2 Korpusie Polskim]]; dowodził
Po wojnie powrócił do Polski w maju [[1947]] i osiadł we [[Wrocław]]iu. Był dziennikarzem tutejszej „[[Gazeta Robotnicza|Gazety Robotniczej]]”<ref>dziś dziennik ten wychodzi jako „[[Gazeta Wrocławska|Polska - Gazeta Wrocławska]]”</ref> (specjalizował się m.in. w problematyce [[Legnicko-Głogowski Okręg Miedziowy|zagłębia miedziowego]]), napisał też kilka książek. Autor cykli reportaży „Ludzie i megawaty” o [[Elektrownia Turów|kopalni]] i [[Elektrownia Turów|elektrowni Turów]] oraz „Ludzie i miedź” o zagłębiu miedziowym w [[Lubin]]ie. Był prezesem oddziału dolnośląskiego [[Stowarzyszenie Dziennikarzy Rzeczypospolitej Polskiej|Stowarzyszenia Dziennikarzy RP]].
| |||