Wikipedia

Mówią Wieki: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
m MalarzBOT: {{ka}} jest redirectem {{Kontrola autorytatywna}}
Linia 1:
{{dopracować|źródła=2009-12}}
{{Czasopismo infobox
|tytuł tytuł = Mówią Wieki
|grafika grafika =
|częstotliwość częstotliwość = [[miesięcznik]]
|kraj kraj =
|adres adres = pl. Europejski 3<br />00-844 Warszawa
|wydawca wydawca = Oficyna Wydawnicza „Mówią Wieki” sp. z o.o.
|organizacja organizacja =
|tematyka tematyka = popularno-naukowypopularnonaukowy
|ukazuje_się_od ukazuje_się_od = 1958
| ukazywał_się_do =
|naczelny naczelny = [[Michał Kopczyński]]
|stali współpracownicy =
|nakład =
Linia 17:
|format =
|liczba_stron =
|ISSN ISSN = 1230-4018
}}
„'''Mówią Wieki'''” – popularnonaukowy miesięcznik [[Historia|historyczny]] wydawany od 1958 w Warszawie. W styczniu 2010 ukazał się 600 numer.
 
== Organizacja ==
Linia 36:
W 2016 roku w skład zespołu redakcyjnego wchodzą: Tomasz Bohun, Błażej Brzostek, Andrzej Brzozowski (Telegraf Historyczny), Marcin Czajkowski, Celestyna Kalińska (sekretariat), Wojciech Kalwat (zastępca redaktora naczelnego, Szkolna Liga historyczna), Michał Kopczyński (redaktor naczelny), Bogusław Kubisz, Miłosz Niewierowicz (sekretarz redakcji), Piotr Szlanta, Ewa Wipszycka.
 
Prezesem Oficyny Wydawniczej "Mówią„Mówią Wieki"Wieki” Sp z o.o. jest Bogdan Borucki.
 
== Historia ==
Magazyn Historyczny „Mówią Wieki” powstał w roku 1958 na fali [[OdwilżPolski gomułkowskapaździernik 1956|popaździernikowej odwilży]]. Przez pół wieku nieprzerwanego istnienia „Mówią Wieki” było jedną ze szkół polskiej historiografii. Pisali tu historycy o liczących się nazwiskach w dyscyplinie historycznej; wielu z nich debiutowało na łamach czasopisma.
 
Pierwszym redaktorem naczelnym „Mówią Wieki” była prof. [[Maria Bogucka]], później pismem kierowali m.in. [[Eugeniusz Duraczyński]] i [[Stefan Meller]]. W roku 1992, po wycofaniu się [[Wydawnictwo „Nasza Księgarnia”|Naszej Księgarni]] z wydawania pisma, Stefan Meller założył spółkę Oficyna Wydawnicza „Mówią Wieki”, która podtrzymała istnienie Magazynu.
 
W roku 1998 współwydawania „Mówią Wieki” podjęło się [[Wydawnictwo Naukowe PWN|PWN]], a od grudnia roku 2000 – [[Bellona (wydawnictwo)|Bellona]]. Od lipca 2016 r. Bellona nie jest współwydawcą i jedynym wydawcą pisma jest Oficyna Wydawnicza „Mówią Wieki”<ref>"Mówią„Mówią Wieki"Wieki”, nr 6/2016, strona 1 i wewnętrzna przednia okładka.</ref>.
 
== Działalność edukacyjna ==
Linia 49:
 
== Tematyka ==
Specjalnością „Mówią Wieki” są numery monograficzne poświęcone dziejom i kulturze innych narodów, historii miast polskich czy historii wojskowości. Wydano więc zeszyty opowiadające o historii Francji, Szwecji, Rosji, Ukrainy, Wielkiej Brytanii, Czech, Niemiec i RPA. Na łamach czasopisma zaprezentowano historię Torunia, Tarnowa, Bielska-Białej, Skierniewic, Krakowa, Radomia, Elbląga, a także regionu świętokrzyskiego. Dziejom wojen i wojskowości poświęcone były numery o zdobyciu Monte Cassino, kampanii 1812 r., Powstaniu Styczniowym, Powstaniu Warszawskim (w dwóch edycjach), wojnie polsko-bolszewickiej czy Powstaniu w warszawskim getcie. Opracowano również numery specjalne poświęcone dwusetnej rocznicy powstania Księstwa Warszawskiego czy osiemdziesięcioleciu Polskiego Radia.
 
Oficyna Wydawnicza „Mówią Wieki” wydaje serię pamiętników wojennych, w której ukazały się m.in. Pamiętniki wojskowe 1812–1814 Józefa Grabowskiego, Pamiętniki gubernatora Kronsztadu Tomasza Parczewskiego i Siedem lat w Rosji i na Syberii Romana Dyboskiego. W przygotowaniu są dwa polskie pamiętniki z czasów I wojny światowej.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/wiki/Mówią_Wieki”